Domme vragen bestaan niet?

Dit kennen we allemaal. Waarom kennen we dit allemaal?
Dit krijg je te horen op je eerste schooldag.

"En, als je vragen hebt, stel ze maar, en vooral niet inhouden.
Want, domme vragen bestaan niet"

Om even een groot misverstand uit het leven te helpen.
Domme vragen bestaan WEL.

Vele vragen zijn "dom".

Van het ogenblik, dat er uit de vraagstelling blijkt,
dat er door de vraag-steller zelf, niet of onvoldoende is NAGEDACHT.

Kunnen we spreken van een domme vraag.


Hoe kom je aan de oplossing van een vraag, waar je mee zit?

Er zijn maar 2 mogelijkheden.

Je DENKT ZELF NA,(en ja, kan misschien even duren en je moet je hoofd gebruiken)
maar na een tijdje, kom je tot de oplossing.(of misschien wel tot de oplossing of heel dichtbij)

of

Je vraagt het aan iemand.


Nu terug deze woorden:

"En, als je vragen hebt, stel ze maar, en vooral niet inhouden.
Want, domme vragen bestaan niet"


Zonder je het zelf weet, of beseft, hebben ze je zonet gezegd:
Om vooral ZELF NIET te gaan NADENKEN.
(het is nog goed gedaan ook. we zitten er zelf bij en merken er niks van)

En dit is dan het allereerste wat een student te horen krijgt.
(denk je nu echt, dat hier niet is over "nagedacht")

Jammer genoeg moeten we vaststellen, dat het zeer effectief is...