Retorische vragen

Mariakat:

Re: De Bijbel
Mariakat op 31.03.09 13:56


Wat begon als de Bijbel als oud boek en een vraag:
Een geschiedenis boek, archeologisch boek, filosofisch of een geloofsboek?
Wat voor "boek" is de Bijbel voor jou?
Het onderwerp en de inhoud van deze topic begon algemeen, maar het bleek een retorische vraag.
Deze topic gaat nu duidelijk de richting op van de inhoudelijkheid van de Bijbel, dus vandaar, dat ik het naar het "gespecialiseerde levensbeschouwing en religie-forum" verplaats.Groet Mariakat.
Wat je zegt ben je zelf.

Het volgende trok mijn aandacht: Het onderwerp en de inhoud van deze topic begon algemeen, maar het bleek een retorische vraag.

Zijn retorische vragen dan verboden bij Filosofie??? En is dat dan in het algemeen zo of is dit een persoonlijke afwijking?

Zo las ik het volgende:

Waar is dat nu voor nodig?
Vier redenen om retorische vragen te gebruiken
Pauline Slot - Leiden

In de zomer van 1991 schreef een zestienjarige jongen een brief naar de rubriek `Achterwerk' in de VPRO-gids. De brief bestond uit een lange reeks waarom-vragen:

Waarom worden in programma's als `Liefde op het eerste gezicht' alleen jongens aan meisjes gekoppeld, en nooit meisjes aan meisjes en jongens aan jongens? (...) Waarom zegt men `verkeerde kant' in plaats van homoseksueel? Waarom voelen sommige jongens zich bedreigd als ze bij mij in de buurt zijn? Dat vraag ik mij af. Nu wil ik graag reacties van Achterwerklezers.
Een maand later verscheen een tweede brief in `Achterwerk', geschreven door dezelfde jongen:

(...) Ik wilde nu even bedanken voor de vele reacties die ik heb gekregen, maar één ding viel me toch op. Veel lezers hebben die brief niet goed begrepen, ik kreeg namelijk brieven van mensen die m'n vragen beantwoordden. Voor de duidelijkheid: ik wist zelf de antwoorden wel. Natuurlijk had ik zelf wel ideeën over deze dingen. Als je een vraag (of vragen) stelt, wil dat niet altijd zeggen dat je 't antwoord niet weet en op zoek bent naar het antwoord. 't Kan ook anders bedoeld zijn. (...)
In zijn tweede brief geeft de schrijver aan dat zijn vragen retorisch bedoeld waren: hij wilde iets zeggen, niet iets vragen. Maar gezien de reacties hadden veel lezers zijn retorische vragen niet als zodanig herkend.

Het gebruik van retorische vragen is dus niet helemaal zonder risico. Toch wordt dit stijlmiddel veelvuldig gebruikt: in gesprekken, in de reclame, in kranteartikelen, in de politiek. En hoewel taalgebruikers doorgaans virtuoos gebruik maken van het ingewikkelde instrumentarium dat herkenning en interpretatie van retorische vragen mogelijk maakt, dringt de vraag zich toch op: waarom doen we eigenlijk zo moeilijk? De kans op een misverstand is immers altijd groter dan wanneer we gewoon zeggen wat we bedoelen.

Er moeten dus wel goede redenen zijn om dat risico te nemen. Wat zijn die redenen precies? Welk voordeel behaalt de schrijver of spreker met het gebruik van een retorische vraag?

De rest kan men lezen op : http://www.onzetaal.nl/dossier/overtuigen/vraag.php

Waar het mij om gaat is: Wanneer we op een discussie forum een vraag willen stellen waar men zelf ook een antwoord op heeft, is het dan Filosofisch gezien fout om je eigen mening te ventileren?

Tomas

is het dan Filosofisch gezien fout om je eigen mening te ventileren?

Natuurlijk niet.
In de filosofie wordt juist heel veel gebruik gemaakt van retoriek.

Maar waar wil je het nu hier over hebben?
Over datgene wat ik schreef in zijn context?
Of over retoriek?

Jouw citaat van wat ik schreef gaat helemaal niet over retoriek als onderwerp, maar over het wisselen van forum van het betreffende topic.
Het punt hier was dat het een algemene vraag leek voor een filosofie over een oud boek.
Dus een topic voor het algemene filosofie forum

Het retorische zat hem hierin, dat bleek dat deze vraag een inleiding was tot een theologische discussie over de Bijbel als geloofsboek.
Dan wordt het een religie-filosofische kwestie.

Maar om even op dit stukje in te gaan.
Het gaat eigenlijk om de 4 redenen, waarom we retorische vragen kunnen stellen.

Van het voorbeeld zegt de schrijver al, dat het gevaarlijk is dit te gebruiken.

In zijn tweede brief geeft de schrijver aan dat zijn vragen retorisch bedoeld waren: hij wilde iets zeggen, niet iets vragen. Maar gezien de reacties hadden veel lezers zijn retorische vragen niet als zodanig herkend.
Het gebruik van retorische vragen is dus niet helemaal zonder risico.

Als je iets duidelijk over wil brengen, is dit dus niet een echt efficiente manier.

De 4 redenene dus waarom:
UITVLUCHTEN
Een eerste reden voor het gebruik van retorische vragen is dat zij de mogelijkheid bieden om van de prins geen kwaad te weten.

AANDACHTTREKKERIJ?
Een beproefde manier om de aandacht van taalgebruikers te trekken, is het stellen van een vraag (`Spaart u al air miles bij ons?'). Omdat taalgebruikers nu eenmaal geneigd zijn vragen te beantwoorden, al is het maar in gedachten, worden zij actiever bij de tekst betrokken. Wie een retorische vraag gebruikt, kan van twee walletjes eten..............

WAT ZIJN WIJ HET EENS!
Het retorische karakter van retorische vragen komt het meest tot uitdrukking in de derde functie: het suggereren van overeenstemming.

VARIATIE
Een laatste reden om retorische vragen te gebruiken ligt op een heel ander vlak: de variatie in zinsbouw. Een tekst is prettig leesbaar wanneer de zinsbouw varieert.

Om welk van deze redenen gebruik jij retorische vragen?

Dit het een open vraag.

Mariakat:

Om welk van deze redenen gebruik jij retorische vragen?

Nooit bij stilgestaan wat retorische vragen waren maar door jou opmerkzaam gemaakt dat ik ze blijkbaar gebruik ging ik op zoek op internet en was verbaasd over het scala van mogelijkheden en interpretaties,
waar men zelfs hele discussies over kan voeren.

Wie maakt trouwens uit of een vraag wel of niet een retorische vraag is, is dat de vraagsteller of de lezer?

Tomas