Eerste onderwerp bericht herinnering :
Vragen van een atheïst aan een creationische christen.
En daarmee aan alle fundamentionele christenen.
Even meegaan in de hypothetische vraag van *****.
Nav. een bericht dat ik las op een ander forum
Laten we even mee gaan in die hypothese.
Met de vraag zo te stellen, suggereer je dat God een bewustzijn heeft, zoals de mens dat heeft.
Dat bewustzijn heeft als zetel, voertuig en gereedschap, het menselijke brein.
God zou de mens hebben geschapen naar zijn evenbeeld.
Heeft hij dan ook een brein met cellen en synapsen, die chemisch en elektrische signalen versterken en overbrengen?
Want als in dit mechanisme bij de mens wat loos is, dan kan er niet meer adequaat en gereageerd worden.
Zijn er geen chemische reacties en ook geen elektrische signalen, dan is de mens dood.
Ik neem aan dat dat bij God allemaal feilloos werkt?
En ook eeuwig?
Maar staat er niet in de Bijbel dat je niet moet proberen van God een beeld te maken, omdat dat toch niet mogelijk is?
Sterker nog:
Het zou een zonde zijn.
Dus mogen we wel stellen dat God de mens naar zijn beeld heeft gemaakt en het dan omdraaien en God menselijke eigenschappen toeschrijven?
Is dat geen zonde?
Hoe kunnen wij ooit weten en begrijpen wat en hoe God is?
Ons afvragen wie God is, is automatisch een zonde en ook het geven van menselijke gedachten en eigenschappen aan God.
Zeker voor mij is:
Een persoonlijke God, die de mens naar zijn evenbeeld heeft geschapen, bestaat niet.
Alles wat wij kunnen voorstellen aan een God is vanuit menselijke gedachten, en bestaat niet.
Filosofisch suggereren en hypothetiseren kan heel boeiend zijn.
Vergeef mij mijn termen hiervoor, ik niet hoe het anders te zeggen.
Bij tijd en wijle heb ik grote behoefte aan bezig zijn met mystieke dingen, maar dan verre van het beeld van een persoonlijke God.
En tegelijkertijd met het grootste bewustzijn van mijn materie-gebondenheid.
Misschien beantwoord ik daarmee toch nog voldoende aan de zin van mijn reli-kwab?
Vragen van een atheïst aan een creationische christen.
En daarmee aan alle fundamentionele christenen.
Even meegaan in de hypothetische vraag van *****.
Nav. een bericht dat ik las op een ander forum
**** schreef:Wat is het doel van God om het heelal te scheppen en de mens te creëren?
Ik neem aan dat God ook een doel heeft, want we zijn toch geschapen naar zijn evenbeeld?
Het inbrengen van een God als een Schepper zadelt je met nog veel meer vragen op dan bij evolutie het geval is.
Laten we even mee gaan in die hypothese.
Met de vraag zo te stellen, suggereer je dat God een bewustzijn heeft, zoals de mens dat heeft.
Dat bewustzijn heeft als zetel, voertuig en gereedschap, het menselijke brein.
God zou de mens hebben geschapen naar zijn evenbeeld.
Heeft hij dan ook een brein met cellen en synapsen, die chemisch en elektrische signalen versterken en overbrengen?
Want als in dit mechanisme bij de mens wat loos is, dan kan er niet meer adequaat en gereageerd worden.
Zijn er geen chemische reacties en ook geen elektrische signalen, dan is de mens dood.
Ik neem aan dat dat bij God allemaal feilloos werkt?
En ook eeuwig?
Maar staat er niet in de Bijbel dat je niet moet proberen van God een beeld te maken, omdat dat toch niet mogelijk is?
Sterker nog:
Het zou een zonde zijn.
Dus mogen we wel stellen dat God de mens naar zijn beeld heeft gemaakt en het dan omdraaien en God menselijke eigenschappen toeschrijven?
Is dat geen zonde?
Hoe kunnen wij ooit weten en begrijpen wat en hoe God is?
Ons afvragen wie God is, is automatisch een zonde en ook het geven van menselijke gedachten en eigenschappen aan God.
Zeker voor mij is:
Een persoonlijke God, die de mens naar zijn evenbeeld heeft geschapen, bestaat niet.
Alles wat wij kunnen voorstellen aan een God is vanuit menselijke gedachten, en bestaat niet.
Filosofisch suggereren en hypothetiseren kan heel boeiend zijn.
Vergeef mij mijn termen hiervoor, ik niet hoe het anders te zeggen.
Bij tijd en wijle heb ik grote behoefte aan bezig zijn met mystieke dingen, maar dan verre van het beeld van een persoonlijke God.
En tegelijkertijd met het grootste bewustzijn van mijn materie-gebondenheid.
Misschien beantwoord ik daarmee toch nog voldoende aan de zin van mijn reli-kwab?