Ik dacht: die is goed maf, die moet ik hebben.
En tot mijn grote vreugde zei ze: "Nu ik toch met je mee-
loop naar je huis, zal ik ook maar gelijk blijven slapen ?"
"Eh, eh, ja, dat is goed.
Dan leg ik wel een matras op de grond"
"O, nee ", zei ze , "ik ga niet op de grond neuken".
Dus ze hield het tempo er nogal strak in en binnen de
kortste keren waren we getrouwd.
Zoals ieder ander huwelijk begon ook dat van ons met
rozengeur en maneschijn, etc.etc. Maar eveneens als ieder
ander huwelijk ontmoette ook dat van ons het onver-
mijdelijke moment dat er gekibbeld wordt, dat er irri-
taties worden uitgesproken en dat er flink ruzie wordt
gemaakt.
Waarom vrouwen dat doen, weet niemand....
Maar ze doen het.
Mijn vrouw ook: talloze malen liep ze door het huis: "Ik
ga bij je weg, ik ga op een flatje wonen, ik spring in het
kanaal....."
En meer van dat soort loze beloften.....
Op een gegeven ogenblik had ze het echt te bont ge-
maakt en ik zei: "Eruit!
En nou eruit !"
Maar dat wou ze niet...
En toen zijn we uitgekomen op een gedeeltelijke schei-
ding.
We waren wel gescheiden van bed maar niet van tafel.
Zodat we het noodgedwongen op de tafel moesten doen.
Omdat we dat allebei toch wel wat onhandig vonden
hebben we de zaak maar omgedraaid en sindsdien krijg
ik elke morgen ontbijt op bed......................
En nu is ons huwelijk weer helemaal te gek.
Écht te gek...........