Ze zeggen weleens dat als dieren zouden kunnen praten we er heel anders mee om zouden gaan.
Is dat zo?
Hoe is dat met onze onmondige kinderen?
Is dat in letterlijke zin anders dan in figuurlijke zin.
In een baby prikken we zo gaatjes in de oren voor oorbellen.
Bij een kind, dat kan praten, vragen we of ze het wel of niet willen.
Een baby plonsen we zo (samen met ons) in het (zwem)bad.
Krijsen of niet.
Ze wennen er wel aan.
Een kind dat kan praten, vragen we of ze dat wel willen.
Moraal met een knipoog.
Maar ook best een beetje serieus.
Als baby's en peuters konden praten.
Zou er dan meer eerst gevraagd worden?
Zou het schreeuwen dan meer serieus genomen worden als zijnde een uiting van vrije wil?
Ipv. beschouwd worden als dwingelandij, omdat ze onze dwang niet accepteren?
Zouden ze dan meer inspraak en zelfs rechten hebben?
Is dat zo?
Hoe is dat met onze onmondige kinderen?
Is dat in letterlijke zin anders dan in figuurlijke zin.
In een baby prikken we zo gaatjes in de oren voor oorbellen.
Bij een kind, dat kan praten, vragen we of ze het wel of niet willen.
Een baby plonsen we zo (samen met ons) in het (zwem)bad.
Krijsen of niet.
Ze wennen er wel aan.
Een kind dat kan praten, vragen we of ze dat wel willen.
Moraal met een knipoog.
Maar ook best een beetje serieus.
Als baby's en peuters konden praten.
Zou er dan meer eerst gevraagd worden?
Zou het schreeuwen dan meer serieus genomen worden als zijnde een uiting van vrije wil?
Ipv. beschouwd worden als dwingelandij, omdat ze onze dwang niet accepteren?
Zouden ze dan meer inspraak en zelfs rechten hebben?