Index
Het ik, het ego of de persoonlijkheid loslaten komt in feite neer op OORDELEN loslaten. Want dat is wat de persoonlijkheid in feite is. De persoonlijkheid – wat we “ik” noemen - stopt niet bij waarnemen, maar geeft er onmiddellijk een interpretatie, een oordeel over. Wat er ook gebeurt, het wordt gevolgd door een oordeel; Dat vind “ik”:
Aangenaam/onaangenaam, lustvol/walgelijk, verschrikkelijk/aantrekkelijk, mooi/lelijk, goed/slecht, begerenswaardig/waardeloos, bedreigend/ongevaarlijk, prettig//onprettig, acceptabel/onacceptabel, verdraaglijk/onverdraaglijk, opwindend/saai, ben ik voor/tegen.
Alle gebeurtenissen of andere mensen krijgen onmiddellijk een label! Het ik, ego of de persoonlijkheid bekijkt alles vanuit het nuttigheidsaspect. “Wat heb IK eraan in termen van lust, veiligheid en macht”
Wat de persoonlijkheid doet is: waarnemen --- een interpretatie of oordeel vellen ---- gevoelens ondervinden --- handelen of vermijden te handelen.
Oordelen leiden dus tot een scala aan emoties (waaronder angst, woede, irritatie, verdriet, eenzaamheid enz. enz.) en tot drie fundamentele gedragspatronen: in de aanval gaan, in het defensief gaan of onverschilligheid.
Leven vanuit een persoonlijkheid, is een leven vol strijd en pijn, een miserabel leven.
Vandaar dat er vaak gezegd wordt dat een diepe crisis (een ernstige en langdurige depressie bijvoorbeeld) een kans biedt onder ogen te zien dat het tot nu toe gevolgde patroon van de persoonlijkheid je niks brengt. Het biedt de mogelijkheid eens in een andere richting te zoeken.
In de mate waarin je in staat bent het oordelen achterwege te laten, verliest de persoonlijkheid – het automatische gedragspatroon – aan kracht. En hoe meer de persoonlijkheid aan kracht verliest, des te duidelijker treed je Zelf naar voren. En je Zelf kent geen oordelen, geen voors en tegens. Het is altijd in harmonie en vredig, liefdevol, onverstoorbaar, rustig en vreugdevol. Het ondergaat de rupsbaan van emoties niet
Aangenaam/onaangenaam, lustvol/walgelijk, verschrikkelijk/aantrekkelijk, mooi/lelijk, goed/slecht, begerenswaardig/waardeloos, bedreigend/ongevaarlijk, prettig//onprettig, acceptabel/onacceptabel, verdraaglijk/onverdraaglijk, opwindend/saai, ben ik voor/tegen.
Alle gebeurtenissen of andere mensen krijgen onmiddellijk een label! Het ik, ego of de persoonlijkheid bekijkt alles vanuit het nuttigheidsaspect. “Wat heb IK eraan in termen van lust, veiligheid en macht”
Wat de persoonlijkheid doet is: waarnemen --- een interpretatie of oordeel vellen ---- gevoelens ondervinden --- handelen of vermijden te handelen.
Oordelen leiden dus tot een scala aan emoties (waaronder angst, woede, irritatie, verdriet, eenzaamheid enz. enz.) en tot drie fundamentele gedragspatronen: in de aanval gaan, in het defensief gaan of onverschilligheid.
Leven vanuit een persoonlijkheid, is een leven vol strijd en pijn, een miserabel leven.
Vandaar dat er vaak gezegd wordt dat een diepe crisis (een ernstige en langdurige depressie bijvoorbeeld) een kans biedt onder ogen te zien dat het tot nu toe gevolgde patroon van de persoonlijkheid je niks brengt. Het biedt de mogelijkheid eens in een andere richting te zoeken.
In de mate waarin je in staat bent het oordelen achterwege te laten, verliest de persoonlijkheid – het automatische gedragspatroon – aan kracht. En hoe meer de persoonlijkheid aan kracht verliest, des te duidelijker treed je Zelf naar voren. En je Zelf kent geen oordelen, geen voors en tegens. Het is altijd in harmonie en vredig, liefdevol, onverstoorbaar, rustig en vreugdevol. Het ondergaat de rupsbaan van emoties niet
