Index
Dit betoog geldt in alle gevallen, waar een groep belast wordt en gekort in zijn vrijheden, door het opeisen van het recht van een vrijheid door een andere groep.
En dat geldt dan zowel voor een figuurlijke, als wel voor een letterlijke belasting.
Vrijheid van het individu in een gemeenschap bestaat bij de gratie van regels binnen diezelfde gemeenschap.
Wij leven in een democratie.
Het is algemeen aangenomen, dat in een democratie elk indivudu het meest optimaal vrij is in denken en doen van alle collectieve systemen, om die uitdrukking maar te blijven gebruiken.
Wat democratie ook inhoudt, is dat we ons neerleggen bij de meerderheid, met als onderliggende gedachte, dat de meerderheid de norm van de gemeenschap bepaalt.
Dit ons erbij neerleggen zou, principieel, vrijwillig moeten zijn, als wij dit collectieve systeem ook omarmen.
Wat wij ook belangrijk vinden binnen ons democratisch systeem, dat op sociaal denken berust, dat ieder van ons verantwoordelijkheid van daden heeft, maar ook dat de sterke schouders de zwakken dragen.
(Hoe dat wordt ingevuld en wat bedoeld wordt met zwak en/of sterke schouders, staat nu even niet ter discussie, daar dat de details van de verschillende groepering binnen het collectieve systeem betreft).
Wel is ieder er mee eens, dat het niet sociaal denken is, als willens en wetens misbruik wordt gemaakt van deze voorschreven principes.
Dus kennis en bewustwording van hetgeen voor de één een vrijheid is, maar voor de ander een belasting kan gaan worden, is vereist.
Dat is ook, waarom ik van mening ben, dat degenen die wel willens en weten hun eigen vrijheden ten koste van de ander voorop willen stellen, er best op aangesproken mogen worden.
Heeft dat geen effect dat alleen met woorden te doen, dan kan daar de consequentie op volgen, dat er daden (wetten) volgen.
Dat betekent dan een beknotting van vrijheden, voor degenen, die geen rekening houden met dit collectieve systeem en denken dat democratie betekent, dat ieder zijn gang kan gaan.
Voor anderen, die zich niet schuldig maken aan misbruik van die vrijheden, heeft zo'n wet geen belemmering op wat voor manier dan ook van zjn vrijheid.
Dit alles is inherent aan democratie, waarin voor iedereen dezelfde wetten en vrijheden mogelijk moeten zijn en waarin we niet benadeeld hoeven te worden door een minderheid, als wij daar in meerderheid niet voor kiezen.
Maw.
Regels, opgelegd door een meerderheid ter bescherming tegen misbruik van vrijheden door minderheden, zijn inherent aan het kunnen handhaven van diezelfde vrijheden voor de meerderheid.
Democratie heeft alles met vrijheid te doen, maar niets met dwang ons opgelegd in situaties, waarin een minderheid zijn vrijheid opeist ten koste van de gemeenschap.
En dat geldt dan zowel voor een figuurlijke, als wel voor een letterlijke belasting.
Vrijheid van het individu in een gemeenschap bestaat bij de gratie van regels binnen diezelfde gemeenschap.
Wij leven in een democratie.
Het is algemeen aangenomen, dat in een democratie elk indivudu het meest optimaal vrij is in denken en doen van alle collectieve systemen, om die uitdrukking maar te blijven gebruiken.
Wat democratie ook inhoudt, is dat we ons neerleggen bij de meerderheid, met als onderliggende gedachte, dat de meerderheid de norm van de gemeenschap bepaalt.
Dit ons erbij neerleggen zou, principieel, vrijwillig moeten zijn, als wij dit collectieve systeem ook omarmen.
Wat wij ook belangrijk vinden binnen ons democratisch systeem, dat op sociaal denken berust, dat ieder van ons verantwoordelijkheid van daden heeft, maar ook dat de sterke schouders de zwakken dragen.
(Hoe dat wordt ingevuld en wat bedoeld wordt met zwak en/of sterke schouders, staat nu even niet ter discussie, daar dat de details van de verschillende groepering binnen het collectieve systeem betreft).
Wel is ieder er mee eens, dat het niet sociaal denken is, als willens en wetens misbruik wordt gemaakt van deze voorschreven principes.
Dus kennis en bewustwording van hetgeen voor de één een vrijheid is, maar voor de ander een belasting kan gaan worden, is vereist.
Dat is ook, waarom ik van mening ben, dat degenen die wel willens en weten hun eigen vrijheden ten koste van de ander voorop willen stellen, er best op aangesproken mogen worden.
Heeft dat geen effect dat alleen met woorden te doen, dan kan daar de consequentie op volgen, dat er daden (wetten) volgen.
Dat betekent dan een beknotting van vrijheden, voor degenen, die geen rekening houden met dit collectieve systeem en denken dat democratie betekent, dat ieder zijn gang kan gaan.
Voor anderen, die zich niet schuldig maken aan misbruik van die vrijheden, heeft zo'n wet geen belemmering op wat voor manier dan ook van zjn vrijheid.
Dit alles is inherent aan democratie, waarin voor iedereen dezelfde wetten en vrijheden mogelijk moeten zijn en waarin we niet benadeeld hoeven te worden door een minderheid, als wij daar in meerderheid niet voor kiezen.
Maw.
Regels, opgelegd door een meerderheid ter bescherming tegen misbruik van vrijheden door minderheden, zijn inherent aan het kunnen handhaven van diezelfde vrijheden voor de meerderheid.
Democratie heeft alles met vrijheid te doen, maar niets met dwang ons opgelegd in situaties, waarin een minderheid zijn vrijheid opeist ten koste van de gemeenschap.
