Kerkelijke opvoeding in het verleden en wat ermee te doen.

Eerste onderwerp bericht herinnering :

https://filosofie-kaffee.actieforum.com/bepaalde-levensbeschouwing-en-religie-in-het-bijzonder-f10/erfzonden-t172-40.htm#1843

Caspar schreef:Dat zei ds. J. G. Offringa dinsdag in Utrecht tijdens een disputeeravond van de gereformeerde theologenstudentenvereniging Voetius. Ds. Offringa (voorzitter van Op Goed Gerucht) ging in debat met ds. C. Blenk (emeritus predikant en lid van het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond) over de leer van de erfzonde en de Bijbelse visie op het mens-zijn.

Veel, vooral de ouderen onder ons, (ik ook) zijn met deze leer grootgebracht, in een tijd dat de woorden van de voorgangers wet waren.
Er werd gestimuleerd zelf de Bijbel te onderzoeken in deze kringen, maar tegelijkertijd werd uitsluitend de oude confessionele uitleg getolereerd.
Alleen dominees met deze achtergronden werden door de zwaardere denominaties van de gereformeerde gemeenten en door de hervormde "Bonders" verkozen om hun gemeenten te leiden.
Vele kleine gemeenten hadden niet de meest slimme en meest opgeleide ouderlingen in hun midden en moesten het vaak doen met aan aantal wat meer in aanzien staande personen uit hun gemeenten doen.
Deze mensen hadden vaak de Bijbelkennis uitsluitend van hun ouders en de vorige dominees gekozen door dezelfde soort mensen.

Ook al zijn de meeste mensen mondiger geworden en durven ze voor hun uitleg van de woorden uit te komen met diezelfde Bijbel in de hand, toch worden zij geestelijk buitengesloten door zo'n gemeente.

Dit grijpt heel diep in in de geest van een volwassen mens die, om sociaal geaccepteerd te worden, uitsluitend mag uiten wat in zijn kinderjaren geleerd werd.
Met het ouder worden wordt dit alleen maar heftiger.

Daar valt niet mee te spotten, maar we moeten er ook absoluut niet in meegaan.

Ieder heeft zijn eigen verantwoordelijkheid over zijn (geestelijk) leven en kan daar alleen maar in proberen te communiceren met goede gespreksgenoten, waarbij ieder bij zichzelf blijft.

Een knoop doorhakken op het geestelijke vlak is vaak het moeilijkste wat de mens heeft te doen.
Keuzes maken in deze diverse theologische vraagstukken zijn een persoonlijke zaak.
Maar men verdient daarin wel alle steun van mensen, die hen begrijpen.

Maar de keuze moet gemaakt worden.
Men kan niet van alle wallen blijven meeëten.

Soms is het enige alternatief van meegaan in het gelid van de gemeente of er keihard tegeningaan en het vervloeken.
Beide keuzes zijn gemaakt om geestelijk te kunnen overleven, maar beide keuzen hebben ook hun maartjes.

Het was, is , en blijft altijd strijd.

Als men er echt klaar mee is, dan verliest het ook de interesse en kan men door in het leven.
Zo niet dan blijft er verspilde energie in opgaan.

Mariakat:

Een reden waarom ik denk dat een poging tot communicatie bij mij geen eenrichtingsverkeer is, is simpelweg, omdat ik daar geen klachten over hoor.

Hij is goed:D

Tomas

Tomas schreef:Mariakat:

Een reden waarom ik denk dat een poging tot communicatie bij mij geen eenrichtingsverkeer is, is simpelweg, omdat ik daar geen klachten over hoor.

Hij is goed:D

Tomas

Dus jij bent het wel met mij eens dat datgene wat je omgevingen over ons zegt wel eens waar zou kunnen zijn?
Misschien meer waar, dan datgene wat we over onszelf denken?
Dat we dat minstens toch in de gaten moeten hebben en houden?
Dat we kunnen leren uit die feedback, omdat we anders nooit of nergens teruggefloten zouden worden en we altijd kunnen denken, dat ons eigen denken het juiste is.

Mariakat:

Dus jij bent het wel met mij eens dat datgene wat je omgevingen over ons zegt wel eens waar zou kunnen zijn?

mag ik dat met je uitspraak van bericht 1 vergelijken?:

Ook al zijn de meeste mensen mondiger geworden en durven ze voor hun uitleg van de woorden uit te komen met diezelfde Bijbel in de hand, toch worden zij geestelijk buitengesloten door zo'n gemeente.

Dit grijpt heel diep in in de geest van een volwassen mens die, om sociaal geaccepteerd te worden, uitsluitend mag uiten wat in zijn kinderjaren geleerd werd.
Met het ouder worden wordt dit alleen maar heftiger.

Jouw woorden: toch worden zij geestelijk buitengesloten door zo'n gemeente.

Om het voor mij wat duidelijker te maken zou ik willen vragen: met wie of welke groep wil jij het dan ééns worden Mariakat?

Tomas

Het eens zijn ben je alleen maar met mensen solitair of mensen uit een groep, als je diedezelfde meningen en doelstellingen deelt.

Als je een groep ontgroeid bent, kun je nog steeds leven in zo'n gemeenschap, als je je jezelf niet opdringt en als je om andere redenen gehecht bent en geïntegreerd in zo'n groep.
Je kunt ook gewoon accepteren en respecteren, dat je elkaars mening niet deelt.
Maar daarvoor is eerlijkheid, en duidelijkheid over je motieven noodzakelijk.
Dat kun je bereiken in een gesprek,
niet om steeds weer bij elkaar vinken af te vangen of om te polariseren of steeds weer de verschillen te benadrukken, maar gewoon duidelijkheid geven over wat jezelf denkt en voelt en de ander ook daarin het zijne te laten.

Gelukkig leven kun je in een groep, waar mensen de mening van anderen respecteren en jou ook jou mening laten.

Dat laatste is dus echt een probleem vaak, omdat anderen het vaak zoveel beter weten dan jij.
Maar vergeet niet dat jij en ik ook die neiging hebben.
Ook wij zijn menselijk.
Daarom kunnen we elkaar daarop wijzen, maar zullen we ook naar elkaar moeten luisteren.

Mariakat:

Gelukkig leven kun je in een groep, waar mensen de mening van anderen respecteren en jou ook jou mening laten.

Deze zin leek mij belangrijk en ik vraag mij daarbij af of de mening van de groep, de mening van de enkeling wel wil of kan accepteren? Is het niet zo dat de groep zich altijd keert tégen de enkeling?
Om dus een open forum te houden zou men juist groepsvorming moeten voorkomen zo dat iedereen vrij is om zijn of haar mening te geven.

Tomas

De meerderheid maakt nog geen waarheid.

Mariakat schreef :
"Gelukkig leven kun je in een groep, waar mensen de mening van anderen respecteren en jou
ook jouw mening laten".
-----------------------------

Tomas schreef :
"Deze zin leek mij belangrijk en ik vraag mij daarbij af of de mening van de groep, de mening van de enkeling wel wil of kan accepteren? Is het niet zo dat de groep zich altijd keert tégen de enkeling?
Om dus een open forum te houden zou men juist groepsvorming moeten voorkomen zo dat iedereen vrij is om zijn of haar mening te geven".
----------------------------

ben je nu de underdog aan het spelen Tomas?
het respecteren van een mening houdt geen accepteren/overnemen in.
ieder mag zijn eigen mening hebben. maar jij blijft doordrammen, je wilt overtuigen.
het schijnt dat je niet kunt leven met een patstelling.

Caspar

Tomas schreef:
De meerderheid maakt nog geen waarheid.

Klopt helemaal.
Maar als je bij een minderheid hoort, ben je niet te minder, wat mij betreft, maar heb je in een groep wel pech gehad, als je daar ook naar wil leven en je uiten.
Niet iedereen is zo vrijdenkend.
Bij mij wordt het pas heikel, als je opdringerig wordt en zelf niet "vrijdenkend" naar anderen bent.
En omdat door te hebben en er naar te leren handelen, zul je die mening wel tot je moeten nemen, ook al hoef je hem niet te delen.

Je kunt bij mij krijgen waarom je vraagt.

Caspar:

ieder mag zijn eigen mening hebben. maar jij blijft doordrammen, je wilt overtuigen.
het schijnt dat je niet kunt leven met een patstelling.

Om door te kunnen drammen moet je toch wel minstens met 2 zijn en blijkbaar ook met iemand die niet tegen een patstelling kan

Tomas

Tomas,

ik heb geen zin in eindeloze uitgerekte woordspelletjes.
wil je een echte drammer meemaken, kijk dan op "Geloofsgesprekken".

Caspar