Mariakat schreef: yopi schreef:Als de hele evolutie een soort darwinistisch proces is van toeval en aanpassing, kunnen we toch wel een enorme verwondering hebben voor het ongelofelijk onwaarschijnlijke dat is ontstaan: namelijk mensen.
Hier wordt dezelfde denkfout gemaakt, als creationisten meestal maken.
Met als enige verschil; de snelle schepping door een maker of de langzame evolutie door de logische leefbaarheid van dat moment.
Men gaat uit dat de evolutie van het meest ontwikkelde wezen tot nu is aangekomen bij en is blijven steken bij de mens.
Alsof dat een doel zo zijn, dat op onwaarschijnlijke manier toch is bewaarheid.
Mensen blijken heel moeilijk buiten dat kader te kunnen denken.
Er wordt nog steeds ervan uitgegaan, dat de mens een soort einddoel is, minstens dat wij als mens nog verder evolueren naar wat volgens onze begrippen een soort supermens zou moeten worden.
Maar wat was er mis geweest, als het wat anders was geweest dan de mens?
Dat was evenzogoed mogelijk geweest.
We zullen het nooit weten.
Daarom kan ik ook niet spreken in termen van wel of geen waarschijnlijkheid.
Ieder die iets van evolutie begrepen heeft zal kunnen beamen, dat het evengoed een heel ander levend wezen had kunnen zijn, dat verder was geëvolueerd.
Ook had het kunnen zijn, dat er perioden waren geweest binnen de evolutie tijd, dat de ontwikkeling op een heel andere basis was doorgegaan, dat een eerdere specifieke ontwikkeling weer rudimentair geworden was en er andere eigenschappen de overhand hadden gekregen.
En zeker ook dat dit alsnog kan gebeuren.
Zoals er verscheidenen takken in de begintijd zijn ontstaan en alles op één na ook weer zijn uitgestorven, maar wel een mens is doorgegaan.
Peter Sloterdijk voegt hier aan toe dat als een hoogvlakte bereikt is, deze vaak er uit gaat zien als een basis. Dat de hoogte went en dat nieuwe hoogtes in het verschiet liggen.
Zeker is het waar, wat hij hier zegt en raken wij gewend aan wat wij kennen en denken dat dat het is.
Vele anderen zien verdere ontwikkeling met graagte en nieuwsgierigheid tegemoet.
Maar wie zegt dat die er komt?
Voor de mens?
Misschien voor een ander wezen?
Een mooi beeld om de ontzagwekkendheid van de evolutie te vatten vind ik.
Zou mooi zijn, maar kun jij dat?
Of denk je dat iemand het ooit zal te kunnen?
Tenslotte ook wel bijzonder dat doelgerichtheid uit toeval kan ontstaan.
Wat betekent dat evolutie nu op een andere manier in de handen van mensen ligt. Zij moeten deze zelf ter hand nemen.
Het doel zelf hoeft niet per se in beeld te zijn, maar het streven en creatief bezig zijn zal later laten zien wat er inherent aan was ...
Het kan zijn dat ik je niet helemaal begrijp, maar mijn gedachten gaan als volgt:
Vallen kunstmatige mutaties en kruisingen onder evolutie?
Ik denk zeker, dat er op die manier richting gegeven wordt.
Toch is het absoluut niet zeker, dat het de evolutie naar een nog meer ontwikkelde mens zal zijn.
Evengoed kan de mens het voor zichzelf volledig verknallen en zo andere wezens meer kans geven zich verder te ontwikkelen.
Misschien hebben we over 1 miljard jaar een intelligente mug.
De overlevenskracht heeft die al.
Voor mij blijft:
Zolang wij als mens onze superioriteit blijven verheerlijken in die zin, dat we geloven, dat het altijd toch een mens zal zijn, die verder gaat in de ontwikkeling en altijd bovenaan de piramide zal blijven, zolang zullen er ook mensen zijn, die daar een vaste lijn in zullen blijven zien.
En dat ook zullen willen benoemen
Of het nu volgens plan van een designer is of volgens, wat men de wetmatigheden van de mutaties en hun uitselectie noemt.
Voor velen is het uiteindelijk ontstaan van de mens, ondanks dat er eerdere families uitgestorven zijn, toch een teken van het bestaan van een doel.
Index
weet het juiste antwoord niet.