Als je de dingen niet meer dwangmatig benoemt,
als je niet meer gehecht bent aan je verhaal,
begin je te leven voor het huidige moment.
Er komt tegenwoordigheid op die plaats inneemt
van het conceptuele zelfbesef.
Je wordt heel eenvoudig.
De behoefte bijzonder te zijn valt weg.
Je wordt gewoon.
Je hebt geen gevoel meer nodig dat je bijzonder bent
om daaraan je identiteit te ontlenen.
Wat krijg je een vrijheid als je in contact staat
met de kostbaarheid die het wezen is van wie je bent.
E T.