Psychologische achtergronden van het Israel - Palestijnen conflict.

Leon de Winter in Telegraaf schreef:di 15 jul 2014, 08:10

 TEL AVIV - 
Gistermiddag was het weer raak, een beetje zoals een dag eerder. Het was nu later in de middag, ik was opnieuw alleen in het appartement, mijn vrouw was aan het yogaën. De sirenes begonnen te brullen en ik stond daar weer onhandig te wachten tot het voorbij was.
 
[..........]
Sinds Israël zich uit Gaza heeft teruggetrokken zijn er vanuit Gaza meer dan 11.000 raketten op Israël afgeschoten, en deze aanval kon daar bij geteld worden.
De raketten hebben geen strategisch doel, geen militaire noodzaak. Ze zijn bedoeld om de burgerbevolking van Israël dodelijk te raken. Dat lukt zelden, maar in de loop der jaren zijn er toch tientallen doden gevallen.


Sadomasochisme
De Gazanen beseffen dat die raketten met geweld beantwoord zullen worden. Het is sadomasochisme. Wat we zien, zijn de symptomen van een collectieve psychose met alles wat daar bij hoort: paranoïa, wanen, hallucinaties, emotionele uitbarstingen, of juist het afwezig zijn daarvan, het ontbreken van enige vorm van empathie.
De Gazanen vuren raketten af met de bedoeling dat de Joden hen pijn zullen doen. Ze willen de Joden ertoe aan zetten om hun Gazaanse gevoel van inferioriteit met daden te bewijzen: ‘Wij liggen onder omdat de Joden ons eronder houden’.
[..........]
Massaslachtingen
Het heeft dus volgens mij geen zin om over grond en vrede te praten als we niet het massapsychologische profiel van het Palestijnse volk begrijpen. 1400 jaar islam en tribale waarden en normen hebben tot een bepaalde psychologie gevoerd die het voor veel Palestijnen onmogelijk maakt (nee, niet voor allen) met machtige en zelfbewuste Joden samen te leven. Daar ligt de pijn. Het conflict om grond is daarvan alleen de buitenkant.
Ik denk ook dat deze mechanismen een rol spelen bij migranten van islamitische afkomst die we in Nederland hebben. Het gaat niet alleen om sociaaleconomische omstandigheden maar ook om de psychologie die samenhangt met de eigen cultuur en het daarmee samenhangende zelfbeeld.
Dit is de reden waarom de massaslachtingen tussen moslims onderling geen moslim tot een protestdemonstratie beweegt, maar een relatief klein aantal slachtoffers in Gaza (ik weet het, tweehonderd zijn er tweehonderd teveel, het zijn allemaal zinloze slachtoffers van zinloze provocaties – maar vergeet niet: dit zijn aantallen die in Syrië en Irak per dag geteld worden, en dat jaar na jaar) door de hand van de Jood leidt tot hysterie.