wakker-zijn

In bericht no 13 over Bernadette Roberts werd aangegeven dat er een verschil is tussen belief(overtuigingen, dus ook geloofsovertuigingen) en faith (vertrouwen)

Osho formuleert het met andere woorden, maar het betreft dezelfde werkelijkheid.

Wie “wakker” is geworden, d.w.z.
vrij is van zichzelf
vrij van zijn nep-identiteit
(hetzij zijn positieve, hetzij zijn negatieve zelfbeeld)
- En dus is geworden wat men ten diepste altijd al was –
heeft onvoorwaardelijk vertrouwen in het bestaan
Dit onvoorwaardelijke en daardoor
Onverwoestbare vertrouwen
Is nergens van afhankelijk.

De emotionele kwaliteit van deze bestaanswijze
- In onvoorwaardelijk vertrouwen dus –
Wordt ervaren als
Bestaans- of levensvreugde
En manifesteert zich als
Compassie of mededogen

Vertrouwen in het bestaan ?

Ik heb vertrouwen in het bstaan in de zin van hopen en verder maar te accepteren dat wat het leven me zal brengen.

En om met Miriam van Rijen te spreken, het lijden zo veelo mogelijk te met een korte ei te schrijven.


marmot.
I

Tja "hopen"is heel wat anders he dan fundamenteel vertrouwen. Wat Osho duidelijk wil maken is dat het ego alleen maar kan hopen, maar nooit echt fundamenteel vertrouwen.

Nog even overhet fundamenteel vertrouwen.

Ik weet dat er niets anders dan de dood tussen mij en mijn vrouw kan komen, zonder dat ik daar bewust mee bezig was,het is zo gewoon zo vanzelfsprekend ( behalve nu dan even  )

Zo voel ik dat ook naar het leven, je leeft je leven, de dood en de levensproblemen waarvan je zeker kan weten dat die ook bij zich zullen melden,daar sta je niet bij stil, niet bang bent voor de dag van morgen.

Zo voelt voor mij dat fundamenteel vertrouwen.

gr.marmot

Nou, mooi Marmot, dan zijn er dus geen problemen, en moet het bestaan voor jou dus ervaren worden als bestaans- en levensvreugde en zich manifesteren als compassie of mededogen voor alles en iedereen.

Dat zijn jouw woorden Guustaaf. 

Zelf denk ik nog maar net onderweg te zijn.


marmot

Wakker zijn of worden brengt mij ook bij de  " Grot van Plato. "

Het beroemdste verhaal van Plato (Atheens filosoof, 427-347 v.C.) is ongetwijfeld de allegorie van de grot. Het verhaal geeft inzicht in de verschillende niveaus van werkelijkheid, en is te vinden in het werk Politeia (de Staat).
 



Een korte samenvatting van het verhaal gaat als volgt:
 
Stelt u zich een grot voor, die met de buitenwereld is verbonden door een lange gang die door zijn lengte geen daglicht in de grot toelaat. Er zit een rij personen hun hele leven al vastgeketend, dusdanig dat ze hun hoofden niet kunnen bewegen, en daarmee niet zichzelf of de anderen kunnen zien, en alleen uitzicht hebben op de wand van de grot voor zich.
  Achter hen bevindt zich een muurtje met de hoogte van een gemiddelde mens, en daarachter bevindt zich een vuur. Tussen het muurtje en het vuur lopen mensen heen en weer, met objecten op hun hoofd. De schaduwen van die objecten zijn zichtbaar op de wand van de grot waar de vastgeketende personen op uitkijken, en ook horen ze de stemmen van die langslopende personen.

  De geketende personen zullen dit nu als enige realiteit erkennen, want dit is het enige dat ze kunnen waarnemen.
   Wanneer één persoon nu deze ketenen zou losmaken, en zich omdraaien naar het vuur, zou hij verblind zijn door het felle licht, en verkrampt door de starre houding in de ketens, en door de verwarring die dit teweeg brengt zou hij willen terugkeren naar zijn eigen realiteit, die van het uitzicht op de wand van de grot.
  Als hij uit de grot zou kruipen, naar het felle zonlicht, zal het enige tijd duren voordat hij iets kan zien en dat zichtbare begrijpen. Wanneer hij eenmaal gewend zou zijn aan het zonlicht, en weer terug zou gaan de grot in, zou het eerst enige tijd duren voordat hij weer iets kon zien in de duisternis van de grot. Wanneer hij zijn ervaringen zou willen overbrengen op de anderen die nog geketend zouden zitten, zouden ze hem niet begrijpen, omdat hun realiteit en hun taal alleen de realiteit van de schaduwen op de wand van de grot zijn, en de geluiden van de voorbij lopende personen. Ze zouden hem niet geloven, en omdat zijn zicht in de grot door het felle licht van buiten is verslechterd, zullen ze hem zeggen dat hij met slechtere ogen terug was gekomen, en hem vertellen dat het dus niet de moeite waard is om de tocht de grot uit te ondernemen.


IK probeerde de link mee te sturen, maar helaas. zelf maar even zoeken als je dat wil.


gr.mrmot

Wat is Plato toch een bekwaam retoricus. Maar laat hem dat niet horen want dan ontsteekt hij in woede. Laten we daar in een ander topic wat ik zal openen Retoriek en filosofie maar eens nader op in gaan.