Wanneer heb je kennis genoeg om de waarheid te kennen?

Ik las ergens, ik weet niet meer waar, een goede uitspraak.
Daarom het volgende in eigen woorden.
Wanneer heb je kennis genoeg, om met recht te kunnen zeggen, dat je de waarheid kent van iets?
En dat "iets" kan natuurlijk nooit over "alles" zijn.
Ook al kunnen velen over "alles" wel "iets" te weten.

Mensen, die kennis willen vergaren, doen dat aan de hand van hun eigen nieuwsgierigheid en hun eigen affiniteit met onderwerpen.
Dit met een basiskennis vanuit het eigen milieu en opleiding.

Maar als je de waarheid wil leren kennen, is het juist zo, dat je de meningen en argumenten van de mensen met ideologieën, waar je weinig of niets van weet en waar je op een bepaald moment van je leven weinig affiniteit mee hebt, ook moet bestuderen?

Zo ook met kennis nemen van nieuws en actualiteit.
De meeste mensen lezen en horen het nieuws het liefst vanuit de bron, die het meest op de manier van denken aansluit.
Hopende en vaak naïef denkende dat , minstens de nieuws media, objectief zijn.
Feitelijk zou je de gegevens van elkaars tegendelen samen tot je moeten nemen om een klein beetje te kunnen objectiveren.

Dit voordat je op de barricades gaat voor je eigen opinies, ook al zijn ze nog zo goed gefundeerd.

Logischerwijs kan je alleen zeker weten, als je letterlijk alles weet. Omdat het onmogelijk is om op één moment (of in iemands leven) alles te weten, is het daarom gezien nooit mogelijk om 'zeker te weten'.

Laat ik het met een voorbeeld aangeven wat ik hiermee bedoel.
Stel je eens voor dat je in een doolhof staat en je wilt graag eruit geraken. Gelukkig is er iemand anders je voor gegaan (?) en die staat buiten je aanwijzingen te geven. Aan de hand van de aanwijzingen sla je de ene hoek om na de ander. Stel je eens voor dat je op die manier al een tijdje 'gezocht' hebt, kan je dan stellen dat wat je dusver weet ook 'zeker' weet? Nee, want je weet nog steeds niet zeker of je hiermee wel eruit geraakt. Misschien maakt die ander wel een grapje, oid. Totdat je eruit bent geraakt, is wat je dusver weet, dus nog geen 'zeker' weten.

Bovendien zorgt bepaalde 'kennis' er ook voor dat andere soortgelijke 'kennis' gestimuleerd worden en tegenstrijdige 'kennis' geblokkeerd worden. Dus er bestaan mechanismen die je ervan weerhouden om 'zeker' te weten. Dus voel je zelf vrij om te dwalen.

Bovendien zorgt bepaalde 'kennis' er ook voor dat andere soortgelijke 'kennis' gestimuleerd worden en tegenstrijdige 'kennis' geblokkeerd worden.

Ik denk dat je hier een punt hebt.
Als ik ergens niets van af weet, hoe zou ik er dan nieuwsgierig naar kunnen zijn er meer van te willen weten?
Is dat wat je bedoelt?

Er zijn meerdere voorbeelden voor te geven, Maria.
Zo was er vandaag nog een leuk bericht uit Nu:

Hersenen beïnvloeden begrip
Als iemand een zin leest waarin om een mening wordt gevraagd, hebben de hersenen al een afwijzend of juist instemmend signaal gegeven voordat de hele zin gelezen en begrepen is.

Hoe het signaal van de hersenen uitpakt, hangt af van de overtuigingen die de lezer aanhangt.

Dat is ontdekt door onderzoekers van het Nijmeegse Max Planck Instituut voor Psycholinguïstiek en de universiteiten van Amsterdam en Utrecht. Ze publiceren hun bevindingen deze week in een internationaal psychologisch vaktijdschrift.

Taalbegrip

Volgens de wetenschappers werpt hun ontdekking nieuw licht op taalbegrip. Het blijkt dat er binnen 200 milliseconden al een onbewuste mening is gevormd, die van invloed is op de verdere zinsverwerking.

De wetenschappers lieten proefpersonen stellingen lezen uit bestaande partijprogramma's. De stellingen hadden betrekking op omstreden onderwerpen als euthanasie, homohuwelijk, zaaddonatie en softdrugs. In de zinnen waren woorden verwerkt als 'acceptabel' en 'negatief'.

Meningen

Zodra de lezer dat woord had gezien, reageerden zijn hersenen. De respons was verschillend bij voor- of tegenstanders.

De onderzoekers stellen dus vast dat meningen en overtuigingen een rol spelen in het taalbegrip. Ruim voordat de lezer zich bewust is van het antwoord op een vraag, hebben zijn hersenen al een reactie voorgekookt.

Mooi test.
Afhankelijk van hoe wij geconditioneerd zijn, zullen we het ons aangereikte dus met die al bestaande mening aanhoren.
De zg. gekleurde bril.
Natuurlijk kunnen we onze mening bijdraaien, als er nieuwe gegevens komen, maar het wordt wel moeilijk, als er al een bepaalde achtergrondkennis is.
Of het veel nieuws brengt is een ander verhaal.
Maar alle onderzoekingen werpen weer wat meer licht op ons menselijk denken.

Het moet anders kunnen, maar ik ben me wel bewust, dat het ook bij mij vaak zo werkt.

ik heb een probleem met het gebruik van het woord "waarheid".
waarheid is toch het tegenovergestelde van onwaarheid, van bedrog en van leugen.

het wordt hier gebruikt als de "volledige kennis" hebben van iets, als het "totale sublieme
inzicht" en dat als tegenstelling tot onwetendheid en onkunde.

het wordt hier gebruikt als de "volledige kennis" hebben van iets, als het "totale sublieme
inzicht" en dat als tegenstelling tot onwetendheid en onkunde.

Wat ik bedoel is, dat je geen waarheid kunt kennen, als je niet alle kennis over "iets" hebt.
Je kunt dat niet om gaan draaien.
"Alle kennis hebben" is zeker geen garantie van "de waarheid kennen"
Je moet ook nog de mogelijkheid hebben om uit al die kennis de waarheid te destilleren.

Ik denk dat het heel moeilijk is om te beoordelen wat "de waarheid" is.
Vandaar mijn (eigenlijk retorische) vraag.

maar waarheid is toch iets anders dan inzicht ?
waarheid is iets fundamenteels: zwart / wit
kennis en inzicht is nog altijd geen garantie voor waarheid.

Inzicht kun je krijgen en/of hebben in de materie van je kennis.
Het is ook niet gegarandeerd, dat je dat hebt, als je wel de kennis hebt.
Maar dan nog:
Het blijft de inzage van hoe iemand iets ziet.
Is mi. ook niet hetzelfde als waarheid.

Mariakat schreef:

Maar als je de waarheid wil leren kennen, is het juist zo, dat je de meningen en argumenten van de mensen met ideologieën, waar je weinig of niets van weet en waar je op een bepaald moment van je leven weinig affiniteit mee hebt, ook moet bestuderen?

Zo ook met kennis nemen van nieuws en actualiteit.
De meeste mensen lezen en horen het nieuws het liefst vanuit de bron, die het meest op de manier van denken aansluit.

Zolang het alléén over "filosoferen" gaat hebben de meeste er geen probleem mee, dan weet men precies hoe filosoferen in elkaar steekt. Geheel anders is het natuurlijk wanneer de werkelijkheid in de plaats van het filosoferen op zich gaat komen wanneer iemand bvb. wil beweren dat niet God alléén maar ook Zijn "Vrouw"
deel had aan het scheppen van de mens, dan blijkt men vaak nogal vastgeroest in oude "waarheden".

Tomas

Mariakat:

Maar als je de waarheid wil leren kennen, is het juist zo, dat je de meningen en argumenten van de mensen met ideologieën, waar je weinig of niets van weet en waar je op een bepaald moment van je leven weinig affiniteit mee hebt, ook moet bestuderen?

Het vraagteken achter deze zin geeft al aan dat meningen en argumenten van mensen met ideologieen niet ter zake doende zijn om de waarheid te leren kennen.
De waarheid is juist om alles en of zo veel mogelijk van iets of iemand te kennen om daardoor de leugen van het tegensgestelde te onderkennen.

Tomas

Het vraagteken geeft aan dat dit voorgaande mijn mening is en dat ik graag de mening hoor van anderen.
Kunnen zij dat wel of niet beamen?
De conclusie, die jij nu trekt is dus jouw mening, begrijp ik.

De waarheid is juist om alles en of zo veel mogelijk van iets of iemand te kennen.

Is dat niet hetzelfde als wat ik schrijf?
Dat je ook datgene eerst moet bestuderen, waar je weinig vanaf weet?

Mariakat:

De conclusie, die jij nu trekt is dus jouw mening, begrijp ik.

Had ik er misschien een vraagteken achter moeten zetten?

Tomas