Index
Vroeger was de wereld klein. Een dorp, waar je je woorden drie keer moest wegen. De eerste keer voor familie en buren, die je woorden konden verdraaien. Daarna voor de dorpsgemeenschap, die je vanalles kwalijk kon nemen. Daarna voor de Kerk, die je naar de hel kon sturen, al dan niet via de pijnbank.
Door de communicatiemiddelen is de mens gegroeid tot een wereldburger, wiens privéleven op straat ligt en in romans beschreven wordt, lees C.P. en I.M.. Dat kan pijnlijk zijn, maar de mens zal leren, dat klagen daarover geen zin heeft. Praten over je schaamte is het meest intieme wat er is, en ik ben een optimist die er van uit gaat, dat dat een betere wereld zal opleveren. Een volwassen wereld in elk geval.
Op MVlife, een site voor singles, voor iedereen te lezen (behalve de profielen), storten mensen hun hart uit over hun ex, en krijgen kritiek en steun. Het wordt natuurlijk ingewikkeld, als die ex zich aanmeldt en in de strijd werpt. Als het serviesgoed door het forum vliegt, is het voor de redaktie tijd om in te grijpen, met het oog op de adverteerders.
Tot dan, zullen de leden zelf de mores moeten bewaken, na daarover een open discussie gevoerd te hebben. Dan kan er wel eens een woordje vallen, een taboe geraakt worden, en eventueel doorbroken.
Dat is groei.
Misschien wel tot boven het maaiveld/de barricaden.
Alles is persoonlijk, politiek en menselijk. Nu de filosofen nog.
Maria, heb lang nagedacht over je opstelling.
Zeker, de man zou, als hij mijn topic las, door de grond gaan van schaamte. Zoals ook die vriendin van de hoofdpersoon uit dat boek van Connie Palmen over dat Griekse eiland haar wel kon schieten, en de mensen die zich herkennen in dat grandioze boek van Herman Koch, Het diner, er niet blij mee zijn. Toch zie ik literatuur, film, theater, voor zover gebaseerd op echte mensen en gebeurtenissen, niet als door de modder halen: ze zijn enorm leerzaam.
Dat jij andere maatstaven hebt wb. jouw site respecteer ik, maar ‘het algemeen houden’ is voor mij bloedeloos, steriel, onherkenbaar en saai.
Ook de man zal moeten leren, over zijn schaamte te praten. Al klinkt dat ‘maatnemend’, (maar niet meer dan jouw beschermingsneiging).
Die opmerking over zijn kijk op vrouwen deed ik om aan te geven dat hij geen watje wilde lijken. Nou, ga dan ook niet het slachtoffer uithangen.
“Ik hoop dat de tijd zal komen dan mannen noch vrouwen zich meer laten tiranniseren door elkanders zwakheden”, zegt Lou Salome tegen dokter Breuer in Nietzches Tranen, al meer dan honderd jaar geleden!.
