Index
Een (toevallig lesbische) Franse schrijfster richtte zich tot de dodelijke slachtoffers van de aanslag op de redactie van Charlie Hebdo en schreef : je kunt je niet voorstellen wat hier sedertdien allemaal is gebeurd . En het is inderdaad merkwaardig: 3 miljoen-en-half Fransen in optocht op straat; tientallen wereldleiders waaronder de Israëlsche premier, maar ook de Palestijnse Abbas, de Egyptische premier, Merkel, de Griekse premier etc etc in een korte betoging, 5 miljoen Charlie Hebdo's verkocht, en dit is dan een blad dat vóór de aanslag nagenoeg failliet was.
Vooral de vertoning van de wereldleiders werd onthaald op veel hypocrisie, maar het lijkt me absoluut helemaal nog niet doorgedrongen waarover het precies gaat, en hoe dat nu allemaal verder zal verlopen. Filosofie is de uil die 's avonds de kerktoren verlaat en het landschap (slagveld) van de voorbije dag overschouwt, en het geheel wat probeert te duiden. De uil is absoluut nog niet aan vliegen toe, laat staan dat hij al iets zinnigs kan reflecteren.
Google wat naar de afbeeldingen van Charlie Hebdo en je vindt er de "smerigste" godslasteringen, de drievuldigheid ( vader, zoon en Geest) die mekaar achterwaarts naaien, dus het gaat niet alleen over Mohammed. In feite streeft Charlie Hebdo naar de lekenstaat, en valt godsdienst aan, met de uiterste kracht die tekeningen kunnen geven. Spotprenten kunnen onder de dekmantel van humor, grappen zeer scherpe aanvallen zijn, waarop men niet echt kan reageren. Woorden vragen om wederwoord, tekeningen verwachten alleen een glimlach, een schaterlach. Men wist wel dat men de tegenspeler met zijn spotprenten frustreert : hoofdredacteur Charb hield er sterk rekening mee dat hij op een dag vermoord zou worden.
En nu is het wachten. Er moet nog heel wat gebeuren eer de mist optrekt en alles klaar zal worden. Misschien wordt het zelfs nooit klaar.
