Index
The Old Slave Mart Museum
The Old Slave Mart Museum, gelegen op Chalmers Street nr.6, vertelt het verhaal van de rol van
Charleston in deze interstatelijke slavenhandel door te focussen op de geschiedenis van dit
bijzondere gebouw, het terrein en de slavenhandel die hier heeft plaatsgevonden.
Geschiedenis
Het verbod van 1808 op de deelname van de Verenigde Staten in de internationale slavenhandel
leidde tot een hernieuwde vraag naar slavenarbeid, waarin werd voorzien, gedeeltelijk, door de
oprichting van een nationaal systeem van slavenhandel waarin Charleston fungeerde als een
belangrijke verzamelplaats en doorverkoopcentrum van slaven.
The Old Slave Mart Museum, gelegen op Chalmers Street nr.6, vertelt het verhaal van de rol van
Charleston in deze interstatelijke slavenhandel door te focussen op de geschiedenis van dit
bijzondere gebouw, het terrein en de slavenhandel die hier heeft plaatsgevonden.
In de zeven decennia tussen het opstellen van de Amerikaanse grondwet en de Burgeroorlog, werden
meer dan een miljoen in Amerika geboren slaven weggekocht van plantages in “the upper-
South” om te werken in de snel groeiende katoen en suikerplantages in “the lower-South”.
In Charleston, werden de Afrikaans-Amerikaanse slaven gewoonlijk verkocht aan de noordzijde van
de oude Exchange Building.
Een stadsverordening van 1856 verbood deze praktijk van openbare verkopen, wat resulteerde in de
opening van de “Old Slave Mart” en een aantal andere verkoop ruimten, werven, of markten langs
Chalmers, State en Queen Streets.
Andere toepassingen
Mogelijk is het bekende gebouw, gebruikt als een slavenveiling galerie in South Carolina, het enige
dat nog steeds bestaat, de “Old Slave Mart” maakte ooit deel uit van een complex van gebouwen
bekend als “Ryan’s Mart” op het land tussen Chalmers en Queen Streets.
Het complex bestond uit een binnenplaats omsloten door een bakstenen muur en bevatte drie extra
gebouwen: een vier verdiepingen tellende bakstenen gebouw waarin een "barracoon" of slave
gevangenis, een keuken, en een "dodenhuis", of lijkenhuis.
Van latere datum
Slavenveilingen in het Old Slave Mart eindigden in november 1863. Het pand kwam vele malen in
andere handen na de Burgeroorlog, en tussen 1878 en 1937 werd het gebouw gebruikt als een Neger
huurkazerne en als een auto reparatiewerkplaats. In 1938 kocht Miriam B. Wilson het gebouw, dat
tegen die tijd plaatselijk bekend stond als de Old Slave Mart, en vestigde er een museum met
Afrikaanse en Afro-Amerikaanse kunst en kunstnijverheid. Judith Wragg Chase en Louise Wragg
Graves namen de oude Slave Mart over in 1964, en plaatsten het op het “National Register of
Historic Places” in 1973 en beheerden het tot de sluiting in 1987.
Beseffend het enorme belang dat het instituut van de slavernij in de geschiedenis van Charleston’s
heeft gehad, heeft de stad Charleston het pand aangekocht in 1988.
>>> http://www.charleston-sc.gov/index.aspx?nid=160
……………………………………………………………….................
Een uitgebreider verhaal in onderstaande link :
A Visit to the Slavery Museum:
How the Legacy of Slavery Is Linked to White Racism Today
Een bezoek aan het Slavernij Museum:
Hoe de erfenis van slavernij is gekoppeld aan Blank Racisme vandaag.
http://www.alternet.org/visit-slavery-museum-how-legacy-slavery-linked-white-racism-today?akid=12428.210971.lQyxzn&rd=1&src=newsletter1025446&t=3&paging=off¤t_page=1 - bookmark
The Old Slave Mart Museum, gelegen op Chalmers Street nr.6, vertelt het verhaal van de rol van
Charleston in deze interstatelijke slavenhandel door te focussen op de geschiedenis van dit
bijzondere gebouw, het terrein en de slavenhandel die hier heeft plaatsgevonden.
Geschiedenis
Het verbod van 1808 op de deelname van de Verenigde Staten in de internationale slavenhandel
leidde tot een hernieuwde vraag naar slavenarbeid, waarin werd voorzien, gedeeltelijk, door de
oprichting van een nationaal systeem van slavenhandel waarin Charleston fungeerde als een
belangrijke verzamelplaats en doorverkoopcentrum van slaven.
The Old Slave Mart Museum, gelegen op Chalmers Street nr.6, vertelt het verhaal van de rol van
Charleston in deze interstatelijke slavenhandel door te focussen op de geschiedenis van dit
bijzondere gebouw, het terrein en de slavenhandel die hier heeft plaatsgevonden.
In de zeven decennia tussen het opstellen van de Amerikaanse grondwet en de Burgeroorlog, werden
meer dan een miljoen in Amerika geboren slaven weggekocht van plantages in “the upper-
South” om te werken in de snel groeiende katoen en suikerplantages in “the lower-South”.
In Charleston, werden de Afrikaans-Amerikaanse slaven gewoonlijk verkocht aan de noordzijde van
de oude Exchange Building.
Een stadsverordening van 1856 verbood deze praktijk van openbare verkopen, wat resulteerde in de
opening van de “Old Slave Mart” en een aantal andere verkoop ruimten, werven, of markten langs
Chalmers, State en Queen Streets.
Andere toepassingen
Mogelijk is het bekende gebouw, gebruikt als een slavenveiling galerie in South Carolina, het enige
dat nog steeds bestaat, de “Old Slave Mart” maakte ooit deel uit van een complex van gebouwen
bekend als “Ryan’s Mart” op het land tussen Chalmers en Queen Streets.
Het complex bestond uit een binnenplaats omsloten door een bakstenen muur en bevatte drie extra
gebouwen: een vier verdiepingen tellende bakstenen gebouw waarin een "barracoon" of slave
gevangenis, een keuken, en een "dodenhuis", of lijkenhuis.
Van latere datum
Slavenveilingen in het Old Slave Mart eindigden in november 1863. Het pand kwam vele malen in
andere handen na de Burgeroorlog, en tussen 1878 en 1937 werd het gebouw gebruikt als een Neger
huurkazerne en als een auto reparatiewerkplaats. In 1938 kocht Miriam B. Wilson het gebouw, dat
tegen die tijd plaatselijk bekend stond als de Old Slave Mart, en vestigde er een museum met
Afrikaanse en Afro-Amerikaanse kunst en kunstnijverheid. Judith Wragg Chase en Louise Wragg
Graves namen de oude Slave Mart over in 1964, en plaatsten het op het “National Register of
Historic Places” in 1973 en beheerden het tot de sluiting in 1987.
Beseffend het enorme belang dat het instituut van de slavernij in de geschiedenis van Charleston’s
heeft gehad, heeft de stad Charleston het pand aangekocht in 1988.
>>> http://www.charleston-sc.gov/index.aspx?nid=160
……………………………………………………………….................
Een uitgebreider verhaal in onderstaande link :
A Visit to the Slavery Museum:
How the Legacy of Slavery Is Linked to White Racism Today
Een bezoek aan het Slavernij Museum:
Hoe de erfenis van slavernij is gekoppeld aan Blank Racisme vandaag.
http://www.alternet.org/visit-slavery-museum-how-legacy-slavery-linked-white-racism-today?akid=12428.210971.lQyxzn&rd=1&src=newsletter1025446&t=3&paging=off¤t_page=1 - bookmark
