Index
Wikipedia Al Ghazali
Zijn boek Ihjaa' 'oloem al-dien (De herleving van de religieuze wetenschappen) had een enorm effect op latere generaties moslims. De kern van dat boek is dat gebeden en rituelen de mens directe kennis van God kunnen bieden. Theologische argumenten (kalaam) en falsafa kunnen geen zekerheid verschaffen over God.
In 1106 aanvaardde hij een docentschap in fiqh in Nisjapoer op uitnodiging van vizier Fachr al-Moelk.
[............]
Invloed op de islamitische wetenschappen
Al-Ghazali heeft cruciale invloed uitgeoefend op de ontwikkelingen in de islamitische gebieden. Paradoxaal genoeg is deze invloed deels omgekeerd aan de invloed die de islamitische filosofen (met name Averroes) uitgeoefend hebben op Europa, waar ze een duidelijke bijdrage aan de Renaissance hebben geleverd. Al-Ghazali, die wel het 'zegel der filosofen' wordt genoemd, heeft met zijn bekendste werk "De verwarring der filosofen" ('Tahafut al falasifa'), dat wordt beschouwd als een keerpunt in de islamitische filosofie, de stagnatie en relatieve achteruitgang in de islam ingeleid. In dit werk wordt door Al-Ghazali de causaliteit (wet van oorzaak en gevolg) als onjuist verklaard: alles wat er gebeurt, geschiedt door de wil en de hand van God en causaliteit is slechts schijn. Onderzoek ernaar is derhalve verspilling van intellect. Alle intellect dient aangewend te worden om de goddelijke wetten, de Sharia, uit de Koran, Soenna en Hadith af te leiden (Fiqh) en het is zonde om intellect te verkwisten aan onderzoek van de natuur. Fakhr Din Razi (1149-1209) zal deze integratie van theologie en filosofie voortzetten. Ofschoon Al-Ghazali wordt gezien als degene die met behulp van de Aristotelische logica de Kalam (de systematische islamitische theologie) trachtte te verbeteren, wees hij Griekse filosofen als Plato, Socrates en Aristoteles af als ongelovigen en noemde degenen die alleen van hun ideeën uitgingen corrumpeerders van het islamitische geloof. Al-Ghazali's werk 'De verwarring van de filosofen' tracht de contradicties te laten zien tussen de vele filosofische schrijvers en ideeën over God om zo aan te tonen dat God langs puur rationele weg niet kenbaar is.
In de volgende eeuw heeft Averroes een uitgebreide repliek geschreven op Ghazali's 'Verwarring' genaamd "De Verwarring van de Verwarring" ('Tahafut at-Tahafut'). Zijn werken werden echter in de Arabische gebieden gecensureerd en verbrand en hijzelf werd verbannen naar Marokko. De epistemologische koers van de islamitische gedachtewereld was reeds definitief bepaald door Al-Ghazali.
De invloed van Al-Ghazali als anti-rationalist in de moderne tijd is nog steeds zo groot dat Atatürk in de jaren 1920 zijn werken in Turkije verbood[1].
