Studie Islam door ex moslims

Genitale verminking van vrouwen, een islamitische praktijk?

Genitale verminking van vrouwen, een islamitische praktijk?We verwijzen naar Wikipedia voor degenen die niet weten wat genitale verminking van vrouwen, de zogenaamde vrouwenbesnijdenis betekent. Vrouwenbesnijdenis is in bepaalde culturen, zowel islamitische als niet-islamitische, gangbaar.

Het is echter een praktijk die vooral in islamitische landen moeilijk uitroeibaar is. De reden is dat de Islam vrouwenbesnijdenis expliciet toelaat. Dit is gebaseerd op volgende Hadith/overlevering van Mohammed:

Sunan Abu Dawood 41.5251:

Umm Atiyyah al-Ansariyyah heeft overgeleverd: Een vrouw voerde besnijdenissen uit in Medina. De Profeet zei tegen haar: “Snijd niet te diep, want dit is beter voor de vrouw en wenselijker voor de echtgenoot.”

Een andere Hadith/overlevering van de authentieke overleveringen verzameld door Muslim bewijst dat besnijdenis voor mannen én vrouwen een gangbare praktijk was tijdens het leven van Mohammed.

Conclusie:
- De praktijk bestond in Medina, toen Mohammed er woonde
- Mohammed was op de hoogte
- Mohammed heeft het niet verboden
- Moslim leiders mogen het dus niet verbieden
- Mohammed heeft het ook niet verplicht
- Moslims mogen het dus niet verplicht stellen
- Mohammed heeft gezegd om niet te diep te snijden
- In de Islam is het verboden om bij een vrouwenbesnijdenis te diep te snijden

Het antwoord op de vraag “Genitale verminking van vrouwen, een islamitische praktijk?” is: “Genitale verminking van vrouwen is toegelaten in de Islam, maar is geen verplichting, maar mag anderzijds niet verboden worden!”

Met dit in het achterhoofd, is het de vraag hoe de islamitische geleerden zich in bochten wringen om de Islam buiten schot te houden en anderzijds uitspraken in overeenstemming met hun geloof te doen.

MISLEIDING DOOR DE GROTE GELEERDEN

Voorbeeld 1: misleiding door een goedgekozen woordgebruik dat voor moslims en niet-moslims een verschillende betekenis heeft, zoals in de tekst over vrouwenbesnijdenis op Wikipedia die eindigt als volgt (wij geven onze commentaar in het rood en onderlijnd weer):



Op 22 november 2006 veroordeelden talrijke islamitische leiders uit de wereld op een conferentie in Caïro vrouwenbesnijdenis. Onder hen waren de hoogste twee Egyptische moslimgeestelijken, de sjeik al-Azhar, die gezien wordt als de belangrijkste leider in de soennitische wereld, en de groot-Moefti van Jeruzalem, wiens fatwa's groot gewicht in de schaal leggen. De sjeik [van] al-Azhar, Mohammed Seyed Tantawi, zei op de conferentie dat in de islam besnijdenis alléén voor mannen is. [Hij bedoelt hier dat het enkel voor mannen verplicht is. Dit betekent natuurlijk niet dat het voor vrouwen verboden is en dat zegt hij ook niet.] De grootmoefti, Ali Gomaa, wees erop dat Mohammed zijn dochters niet liet besnijden. [Weerom betekent het niet dat omdat Mohammed dit om een of andere reden niet voor zijn dochters liet doen, dat hij het voor andere vrouwen verboden heeft, integendeel heeft hij het toegelaten.] Moslims uit Europa, die van mening zijn dat vrouwenbesnijdenis de islam een slechte naam bezorgt [deze Europese moslims zijn niet bezorgd over de vrouwen die besneden worden maar over de slechte naam die de Islam krijgt terwijl zij dit zelf niet toepassen], voerden druk uit om de uitspraak in een fatwa te vervatten.



Voorbeeld 2: is een klassieker: “Het staat niet in de Koran”. Deze misleiding wordt doorgaans gebruikt voor steniging van overspeligen en het doden van afvalligen. Dit staat inderdaad allemaal niet duidelijk of expliciet in de Koran maar wel in de overleveringen/Hadith die evengoed geldig zijn als de Koran. Het is dus geen leugen maar een misleiding en de “grootsjeik” weet dit maar al te goed. Maar de niet-moslim hoort dan of wil horen of heeft de indruk dat deze praktijken niets met de Islam te maken hebben. Zie volgend voorbeeld uit De Standaard van 22 November 2006:



CAÏRO - Vooraanstaande islamitische geestelijken uit de hele wereld hebben woensdag in de Egyptische hoofdstad Caïro deelgenomen aan een conferentie over (en tegen) vrouwenbesnijdenis. De soennitische Egyptische grootsjeik Mohammed Sayed Tantawi zei op de door de Duitse mensenrechtengroep TARGET georganiseerde conferentie dat in de koran niets staat over vrouwenbesnijdenis.


LEUGENS DOOR DE KLEINE GELEERDEN

Voorbeeld 3: is de platte leugen. De Moslimstudentenvereniging van Nijmegen publiceerde het volgende:


De hoge Egyptische moslimleider Abbas Khadar van de Al-Azhar universiteit in Cairo sloot zich daarbij aan. Hij legde op de bijeenkomst uit dat de islam niets met de vrouwenbesnijdenis te maken heeft. Aangezien Khadar een hoge moslimleider is, weegt die uitspraak zwaar.


De door ons in het begin vermelde Hadith/overlevering bewijst het tegendeel. Mohammed, dus de Islam doet een uitspraak over vrouwenbesnijdenis. Daarenboven heeft zijn eigen Universiteit (Al-Azhar) in 1991 nog een Shariah handboek goedgekeurd waarin Vrouwenbesnijdenis zelfs aanbevolen wordt. Double-speak dus.

Abbas Khadar wordt hier een hoge moslimleider genaamd. In de praktijk is hij dit helemaal niet. Hij is gewoon een docent aan de Universiteit van Al-Azhar.


WAAROM BLIJVEN DERGELIJKE HARDNEKKIGE PROBLEMEN IN DE ISLAM ZO MOEILIJK OM UIT TE ROEIEN?

Door contacten met het Westen worden moslims geconfronteerd met elementen uit hun geloof, de Islam, die duidelijk in strijd zijn met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. In plaats van toe te geven dat Mohammed inderdaad leerstellingen verspreid heeft die in de moderne wereld onaanvaardbaar zijn, ontkent men die gewoon. Daarmee gaan deze leerstellingen natuurlijk niet weg.

Men creëert dus een situatie waarbij tegenover een Westers publiek met allerlei retorische middelen de scherpe kanten van de Islam afgevijld worden, als men zich tenminste niet beperkt om de kritische vragensteller in het hoekje van racisten, islamofoben, haatzaaiers, ... te duwen.

Vele leerstellingen van de Islam zijn daarenboven ook zo erg dat weinig moslims die geloven of überhaupt kennen. “Dit kan niet waar zijn”, zeggen ze dan. Wanneer niet-moslims hen ermee confronteren, dan kunnen ze enkel geloven dat deze van kwade wil zijn. “Islam-bashing is in tegenwoordig.” Het interessante is dat wanneer fundamentalisten of zelfs Imams hetzelfde zeggen, dat deze zelfde gematigde moslims niet reageren.

Langs de andere kant verandert er niets aan de islamitische boeken, gepubliceerd zowel in islamitische als Westerse landen, waarin al deze onaanvaardbare leerstellingen staan. En die altijd maar opnieuw herdrukt worden. Zonder dat er uit islamitische hoek protest komt.

Het resultaat is een schizofrene situatie die de spanningen tussen moslims en niet-moslims opvoeren. Naarmate niet-moslims de Islam beter leren kennen zullen deze spanningen alleen maar toenemen.