Ken U zelve .

Waarom zelfkennis? Ikzelf word daar niet vrolijk van.


marmot

marmot schreef:Ikzelf word daar niet vrolijk van.

Dat riekt naar een negatief waardeoordeel, van waaruit dat gevoel gevoed wordt en niet naar objectieviteit.
Heb je dat oordeel over alle kennis, die je van jezelf hebt?

Om jezelf ( volledig ) te kennen heb je anderen nodig. Helaas zijn de teorieen die anderen kunnen hebben nogal onbetrouwbaar. Niet iedereen die jou kent heeft hetzelfde beeld van jou. Een ieder heeft immers zo zijn eigen kijk op het leven. Het zou kunnen dat een goede vriend daarover iets zou kunnen zeggen. maar ook dan kunnen er vooroordelen een rol spelen. Hoe op welke manier of methode zou je jezelf dan wel kunnen kennen.???

Om antwoord te geven op jouw vraag mariakat. Ik streef ernaar om met Eric Berne te spreken te kunnen zeggen "Ik ben oke/jij bent oke.", alle andere mogelijkheden heb ik ook ervaren, en komen nog regelmaig langs.

marmot

Uit de bieb meegenomen: "Geluk en wijsheid voor beginners" van Jos Kessels
Volgens een vriend oogopeners voor OA de vragen over zelfkennis.Wie of wat je kan zijn /worden.

Een stukje uit de inleiding..


Als je jezelf wilt scheppen zul je jezelf moeten onderzoeken. Je zult je gedachten moeten analyseren, je gevoelens toetsen, je idealen en ambities preciseren. Je zult daarin een schifting tot stand moeten brengen tussen wat geldt en wat niet geldt, wat klopt en wat niet klopt,wanneer je jezelf voor de gek houdt en wanneer niet. Je zult je redenen om iets te geloven moeten onderzoeken, om te zien of het goede redenen zijn en of ze bestand zijn tegen kritiek.Dat is precies wat Socrates, de aartsvader van de westerse filosofie, steeds deed in zijn gesprekken: hij daagde mensen uit zichzelf te onderzoeken, hun gedachten te analyseren, hun opvattingen te toetsen. Iemand die nadacht over zijn leven en zichzelf niet onderzocht kon volgens hem geen waardevol leven hebben.


marmot

Zou je door meer kennis over het zelf een beter mens worden,of kunnen worden??. Bewuster ? Wakkerder ?

marmot

NU IK HET TERUGLEES BESEF IK DAT HET EEN RETORISCHE VRAAG IS.

MARMOT

Ik had al het idee, dat je wat in jezelf aan het mijmeren was.

Ja mariakat ik mijmer denk hardop zgz maar niet altijd in mezelf.


marmot

marmot schreef:
Zou je door meer kennis over het zelf een beter mens worden,of kunnen worden??. Bewuster ? Wakkerder ?

marmot

Maar toch best wel een gedachte, een vraag om over na te denken te mijmeren, en minder retorisch alsdat ik meende. Het is geen vraag waar je zomaar ja of nee kan zeggen. Het erover nadenken maakt me al bewuster en wakkerder.

marmot

Waarom aardig zijn voor jezelf leidt tot meer zelfkennis..

Om tot realistische zelfkennis te komen, heb je zelfcompassie nodig. Je moet jezelf kunnen accepteren zoals je bent. Als je dat niet kunt, is het té onaangenaam te beseffen dat je menselijke gebreken hebt. Je zult die gebreken dus liever niet erkennen – en zo beperk je je zelfkennis.
Mevr.Vonk.


gr.marmot

Of niet meer denken in termen van goed en slecht, maar jezelf nemen zoals je bent.

Erkennen dat je een mens bent en niet onfeilbaar, zoals een onfeilbare God.

[quote="Mariakat"]Of niet meer denken in termen van goed en slecht, maar jezelf nemen zoals je bent.

wat mij betreft met de aanvulling "OP DIT MOMENT"


marmot

Het een en ander brengt mij bij de vragen.....Hoe zou ik willen zijn ?? en wat is een goed mens ?


marmot

Marmot schreef :
.....Hoe zou ik willen zijn ?? en wat is een goed mens.... ?

Kijk in de spiegel en wees tevreden met jezelf.

Marmot schreef ( bericht 9):
Zou je door meer kennis over het zelf een beter mens worden,of kunnen worden??. Bewuster ? Wakkerder ?

Ja, er is wel tijd en inspanning voor nodig.
En het resultaat is waarschijnlijk onbevredigend.
Maar de drijfveer zit in jezelf; je hebt het vermoeden
dat je anders zou kunnen zijn en je bent op de goede weg.

Marmot schreef (bericht 12):
maar jezelf nemen zoals je bent.
wat mij betreft met de aanvulling "OP DIT MOMENT"

er is maar één moment wat er toe doet: NU
niet gisteren en niet morgen.

Caspar...
er is maar één moment wat er toe doet: NU
niet gisteren en niet morgen.

Mooi gesproken Capar...applaus


Maar het gaat hier over zelfkennis Caspar :


Bij het ontbreken van die kennis kan het leven al moeilijk en pijnlijk zijn, maar wat te voelen/ervaren als je ontdekt dat je een narcistist blijkt te zijn, last hebt van het aspergersyndroom of je hebt ander geestelijke kwetsuuren opgelopen, en de pijnlijke MOMENTEN reeksen worden.?

marmot

Marmot schreef :
Bij het ontbreken van die kennis kan het leven al moeilijk en pijnlijk zijn,
maar wat te voelen/ervaren als je ontdekt dat je een narcist blijkt te zijn,
last hebt van het aspergersyndroom of je hebt ander geestelijke kwetsuuren
opgelopen, en de pijnlijke MOMENTEN reeksen worden.?

Als je alleen de negatieve gegevenheden en ervaringen in je beschouwing meeneemt
dan wordt zelfonderzoek een kwelling, dan ben je bezig met afbraak.
Dit kan nooit de bedoeling zijn van je streven naar zelfkennis. Je moet jouw positieve
eigenschappen en verworvenheden in je onderzoek betrekken en ook op waarde schatten.

Wat er aan negatiefs te ervaren en te verwerken is , is waarschijnlijk maar voor een klein
deel jouw verantwoordelijkheid. Maar accoord, het kan iemand behoorlijk dwars zitten.

Je bent je eigen onderzoeksrechter maar je dient ook je eigen advocaat te zijn.

Caspar schreef :

Je bent je eigen onderzoeksrechter maar je dient ook je eigen advocaat te zijn.
---------------------------------------------------------------------------


Inderdaad Caspar, je zal dan ook mededogend moeten zijn naar jezelf,als je dat kan.

Marmot

Een beschouwing van Piet Romeijn Een zgn bouwstuk.

Veel denkrichtingen van div. prominente denkers, iets wat mij onzeker maakt.




http://logesdenhaag.blogspot.nl/2011/05/een-beschouwing-van-ken-uzelve-door.html

Gr.Marmot,

Marmot schreef:

Een beschouwing van Piet Romeijn Een zgn bouwstuk.
Veel denkrichtingen van div. prominente denkers, iets wat mij onzeker maakt.

Geluk en wijsheid voor beginners: aan mij niet (meer) besteed. De beginfase ben ik ruimschoots voorbij. Ik weet
ook niet of je van wijsgeren wel “wijs” wordt. Door te leven, door fouten te maken en af en toe ongenadig kritiek
te krijgen leer je een heleboel. De stellingen van filosofen kunnen dienen als ijkpunten en richtingwijzers.Maar leven
en fouten maken moet je dus zelf. Overigens, je kunt veel leren, en vrij voordelig, door te leren van andermans fouten.

Mogelijk Caspar ik zeg... mogelijk was mijn leven anders verlopen als ik wat aan die verplichte lijslijst op de middelbare school gedaan had. Maar ja .. dat was verplcht he. Niet dat het zijn schuld was maar onze leraar nederlands was moe na zoveel jaren pubers en had afgehaakt.

marmot

Marmot schreef:

Mogelijk Caspar ik zeg... mogelijk was mijn leven anders verlopen als ik wat aan die verplichte
lijslijst op de middelbare school gedaan had. Maar ja .. dat was verplcht he. Niet dat het zijn
schuld was maar onze leraar nederlands was moe na zoveel jaren pubers en had afgehaakt.

Mogelijk…………. Maar dat is een spijtige constatering achteraf. Als je met de kennis van nu
nog eens zou mogen beginnen………Een mens zou eigenlijk op de leeftijd en van 80 jaar
en met de bijbehorende ervaring geboren moeten worden en dan steeds jonger worden.

Maar wie weet, misschien kom je in aanmerking voor reïncarnatie, een tweede kans.

marmot schreef:Een beschouwing van Piet Romeijn Een zgn bouwstuk.
http://logesdenhaag.blogspot.nl/2011/05/een-beschouwing-van-ken-uzelve-door.html

Ik ben nog bij het begin, maar ik denk dat hier de kern ligt van het stukje, wat voor mij het meest van belang is.
Dat wordt later onderbouwd en uitgebouwd door de schrijver via de denkbeelden van denkers die ons voor zijn gegaan.
En kan dan weer reden zijn voor verdere discussie.

Socratische gesprekken kunnen verschillende wendingen nemen, maar vroeg of laat kom je terecht bij normen en waarden. Normen zijn min of meer concrete geboden, waarden zijn meer abstracte idealen, die aangeven wat mensen van belang vinden en willen nastreven. Voorbeeld: de norm ‘je moet altijd waarheid spreken’ is een uitwerking van de waarde ‘eerlijkheid’, maar die kan op zijn beurt best afgeleid zijn van de waarde ‘rechtvaardigheid’. Maar vroeg of laat kom je altijd bij intrinsieke waarden terecht. Die ontlenen hun waarde niet meer aan iets anders, maar puur aan zichzelf. Denk aan levensdoelen als geluk, rechtvaardigheid, kennis, schoonheid, liefde, e.d. Zulke waarden zijn een soort heipalen onder je levenshouding. Ze verschillen per persoon. Vele discussies in onze loges illustreren dat. Ik heb ook gemerkt dat ze kunnen verschuiven door gebeurtenissen in je leven. En ze veranderen ook als je ouder wordt.

Zo kun je in veel zaken doordringen tot de kern en tot elkaar komen bij verschillende visies.
Op basis van motivaties en redenen kan ieder dat weer voor zichzelf kan gaan uitbouwen.

Daar waar ik uitspraken of denkbeelden van Spinoza tegenkom, heb ik snel een gevoel van instemming, het eens te zijn met zijn gedachtengoed.
Al lezend van en over andere denkers bekruipt mij evenwel een gevoel van onrust onzekerheid en twijfel omdat die ideen mij ook vaak plausibel overkomen.
Misschien moet ik me er vooralsnog maar gewoon bij neerleggen en luisteren naar MIJN gevoel.
Ik denk inmiddels te beseffen dat niemand me kan bijstaan te beslissen welk gedachtengoed mij beter of het beste zal passen.

gr.marmot

Zelfkennis is niet voor de zwakhartigen. Als je benauwd bent over wat je zal vinden, kan je beter de oogkleppen, de plank en de muur niet wegdoen.