Wie was deze meneer?

Caspar schreef:

laat je fantasie de vrije loop.

● Hoe was * als kind?
Het gezin * was een dysfunctioneel (= slecht opvoedend) gezin.
Het gezin bestond uit 2 zonen (* en *), 1 zus (*), een halfbroer (*) en een halfzus (*).
De twee ouders waren constant thuis.

*’s vader bekleedde vroeger een hoge ambtenaarsfunctie bij bevolking.
Het was een gewoonte voor hem dat al zijn bevelen werden uitgevoerd, en dit verwachte hij dan ook van zijn kinderen. Deze gingen er echter niet altijd mee akkoord, met als gevolg dat er regelmatig hardhandige sancties (= lichamelijk geweld) volgden. Om deze reden vluchtte halfbroer* op zijn dertienjarige leeftijd van huis. Hij was de oudste van de kinderen en kwam het meeste in conflict met zijn vader. Hij keerde nooit terug naar huis.
De vader van * was autoritair (= Hij wilde het alleen voor het zeggen hebben: iedereen moest luisteren en doen wat hij zei!).
Zo kwam *, toen 7 jaar oud, op de plaats van de oudste van de kinderen (omdat zijn oudste broer het huis was ontvlucht). Hij werd nu slachtoffer van zijn vaders kordaatheid en brutaliteit.
* vader was gewelddadig. En ook * had 'losse handjes'. Slaan werd goed gepraat: het was goed voor de opvoeding.
Er werd zelfs ooit een familielid vermoord omdat deze gebrekkig was.
* was een intelligent, erg lui kind zonder sociale vaardigheden; hij had erg veel moeite in het contact maken met anderen. Hij haalde veel kattenkwaad uit, en hij gaf toe dat hij een kwajongen was.


* in zijn jeugdjaren

Zijn moeder *, die al drie kinderen daarvoor had verloren, verafgoodde *, met alle fatale gevolgen van dien (overigens was de moeder van * de enige die hem geen opvallend kind vond).
Zijn vader * en zijn moeder hadden heel erg tegengestelde karakters. Die karakters hebben * sterk beïnvloed!
Zijn moeder was toegevend en dichtbij, zijn vader daarentegen hard en afstandelijk.
Van zijn vader mocht hij bijvoorbeeld perse niet naar de kunstacademie!

• Volgens een jeugdvriend was * een somber kind dat altijd en overal overhoop lag met alles en iedereen.
● En na zijn kinderjaren?
Toen hij 16 jaar oud was (1903), overleed zijn vader. Hij voelde zich bevrijd, en ging een losbandig leven leiden.
Hij droomde van roem.
Maar na de dood van zijn vader ging het niet meer zo goed met hem. Hij werd zelfs van school gestuurd!
Hij wilde nog steeds graag kunstschilder worden. Maar je moest wel 18 jaar zijn om toegelaten te worden tot die kunstacademie!
Daarom begon hij thuis maar wat te tekenen, of hielp hij zijn moeder een beetje.
Zijn moeder was altijd erg lief voor hem.

• Naar *(plaatsnaam)
Toen hij 18 was, ging hij naar * om kunstschilder te worden. Maar daar vonden ze zijn tekeningen niet goed genoeg.
Maar zonder talent was * zeker niet, als je deze schilderijen bekijkt...

Schilderij van *: W.

Schilderij van *: Burcht

● Hoe ging het verder met hem?
Toch bleef hij in * met een vriend.
Niet lang daarna stierf zijn moeder aan borstkanker (1908). Hij was er vreselijk verdrietig over.
Wel kreeg hij wat geld van zijn moeder, een kleine erfenis (= wat je nalaat/achterlaat voor je gezin, familie of anderen nadat je gestorven bent).
Na de dood van zijn moeder verkocht * zijn werk op straat.
Hij schilderde alléén landschappen, NOOIT mensen.
Hij bleef de hele tijd door tekenen, maar werd telkens weer afgewezen.
Hij dacht dat ie geweigerd werd, omdat verschillende commissieleden * waren.
Door die afwijzing raakte zijn geld op, en kon hij de huur van zijn kamer niet meer betalen.

• Zwerven
Daarom moest hij op straat gaan rondzwerven. Hij kwam zelfs in een opvangcentrum voor daklozen.
Hij kreeg steeds meer de pest aan * en vooral *, want die hadden altijd een goede baan.
Hij kreeg een steeds duidelijkere mening. En hij pikte het gewoon niet dat iemand anders er een andere mening op na hield. Hij zat vol wrok (= haat), en was enorm eerzuchtig (= hij wilde eer en roem).

do 26 mrt 2009, 11:52 Zelfportret Hitler onder de hamer
AMSTERDAM - Een veilinghuis biedt een zelfportret aan van Hitler toen hij 21 was.

De aquarel is gemaakt door de dictator in 1910. Hij was toen kunstschilder maar het lukte maar niet om door te breken. Hitler is twee keer geweigerd door de kunstacademie in Wenen, in 1907 en 1908. De academie vond dat hij te weinig talent had. Hitler tekende vanaf toen veel ansichtkaarten na en verkocht deze aan toeristen.

In het zelfportret zit hij in bruine kledij op een stenen brug. Zijn gezicht is niet goed te zien - zo ontbreken neus, mond en snor - maar wel is duidelijk dat hij dromend voor zich uit kijkt. Boven het hoofd is een kruis getekend en de initialen A.H. Rechtsonder staat de handtekening van de Führer.

In de Tweede Wereldoorlog dook het schilderij op. Het is een van de eerste zelfportretten van Hitler en wordt tijdelijk tentoongesteld voor het volgende maand onder de hamer gaat.

Naast het zelfportret zijn nog twaalf andere schilderijen van Hitler te koop. Veelal schilderingen van bloemen. "Ongelofelijk dat iemand die zich toen interesseerde voor vredige objecten zo'n monster kan worden", meent een expert van het veilinghuis. Hij vindt de schilderijen 'amateuristisch' maar denkt dat het relatief toch veel geld kan opbrengen omdat er een 'toenemende fascinatie is' voor de persoon Hitler.

De veiling vindt plaats op 23 april in het Britse Shropshire. De verwachte opbrengst ligt rond de tienduizenden euro's.

Mariakat schreef:

Een bijzonder zelfportret.
Het trof mij zo bijzonder, dat ik verbaasd was.

Ongelofelijk dat iemand die zich toen interesseerde voor vredige objecten zo'n monster kan worden", meent een expert van het veilinghuis. Hij vindt de schilderijen 'amateuristisch' maar denkt dat het relatief toch veel geld kan opbrengen omdat er een 'toenemende fascinatie is' voor de persoon Hitler.

Mariakat schreef:Om heel eerlijk te zijn Pan?
Ik denk door bevooroordeeldheid.
Zonder zijn werken ooit gezien te hebben.
Geen idee hebbend, wat zich voor zijn 20e jaar afgespeeld zou kunnen hebben.
Geen excuus, maar gevoed door bevooroordeeldheid van anderen.

Mariakat schreef:Ik heb met dit stukje bedoeld:
Het geheel uit zijn verband te lichten, om te proberen objectief te zijn en te stimuleren (zo mogelijk) objectief te zijn.

Juist door het onderwerp, waar nu op alle manieren op gereageerd wordt:
.Psychose, wel of niet verantwoordelijk voor daden.

Als wij geen van allen het vervolg van zijn leven en zijn daden zouden kennen, zouden we er waarschijnlijk anders tegenaan gekeken hebben.
Niet tegenover zijn daden, maar we zouden meer begrijpen van het ziekelijke van zijn geest.