Index
Als we iets bijzonders meemaken en het niet kennen, willen we er vaak graag een verklaring voor vinden.
We graven in ons geheugen naar mogelijke betekenissen en eerdere verklaringen.
Lukt het ons niet een redelijke verklaring te vinden, dan hebben we de neiging om irrationele verklaringen aan te gaan nemen, zoals die ook al eerder de ronde gedaan hebben.
Blijft het feit dat we moeten bedenken dat er meer verklaringen kunnen zijn, die anderen wel hebben of die misschien nog kunnen komen.
De term: Ockham's scheermes heb ik eigenlijk pas laatst leren kennen.
Hij stamt uit de geschiedenis van de filosofie en wordt vaak gebruikt als voorbeeld van rationeel en logisch denken en discussiëren.
Voor ik deze term tegenkwam en deze uitleg las in Wikipedia, was me de methode al wel bekend.
Maar dan onder de termen "deduceren en reduceren"
Maw. onderzoeken en minimaliseren.
Zijn er meerdere mogelijkheden van uitleg, dan kies je voor de meest rationele.
We graven in ons geheugen naar mogelijke betekenissen en eerdere verklaringen.
Lukt het ons niet een redelijke verklaring te vinden, dan hebben we de neiging om irrationele verklaringen aan te gaan nemen, zoals die ook al eerder de ronde gedaan hebben.
Blijft het feit dat we moeten bedenken dat er meer verklaringen kunnen zijn, die anderen wel hebben of die misschien nog kunnen komen.
De term: Ockham's scheermes heb ik eigenlijk pas laatst leren kennen.
Hij stamt uit de geschiedenis van de filosofie en wordt vaak gebruikt als voorbeeld van rationeel en logisch denken en discussiëren.
Ockhams scheermesHet scheermes van Ockham (Latijn Novacula Occami, Engels Ockham's Razor, Occam's Razor) is een principe uit de kennistheorie dat wordt toegeschreven aan de 14e eeuwse Engelse filosoof Willem van Ockham, een franciscaner monnik. Het houdt in dat men niet het bestaan van iets moet veronderstellen als onze ervaringen ook op een andere manier kunnen worden verklaard; in het Latijn: Entia non sunt praeter necessitatem multiplicanda: "Men moet de zijnden (gepostuleerde objecten binnen een hypothese) niet zonder noodzaak verveelvoudigen".
Wanneer er verschillende hypotheses zijn die een verschijnsel in gelijke mate kunnen verklaren, wordt vanuit dit principe aangeraden om die hypothese te kiezen welke de minste aannames bevat en de minste entiteiten veronderstelt. Dit is de gangbare wijze waarop Ockhams scheermes wordt toegepast.
Het 'scheermes' — een term die Ockham zelf niet gebruikte — symboliseert het wegscheren van alle onnodige ingewikkeldheden om bij de eenvoudigste verklaring uit te komen.
Ockham gebruikte dit principe om speculatieve begrippen in de filosofie af te wijzen. Betrouwbare speculaties over de wereld waren voor hem uitgesloten. Dit paste in zijn filosofie van het nominalisme, de opvatting dat abstracte begrippen niet op zichzelf bestaan, maar slechts hulpconstructies zijn van de menselijke geest.
Voor ik deze term tegenkwam en deze uitleg las in Wikipedia, was me de methode al wel bekend.
Maar dan onder de termen "deduceren en reduceren"
Maw. onderzoeken en minimaliseren.
Zijn er meerdere mogelijkheden van uitleg, dan kies je voor de meest rationele.
