Index
De letterlijke betekenis van "sola scriptura" is: "alleen de schrift".
En met de Schrift wordt dan het geschrevene in de Bijbel bedoeld.
Op een ander forum reageerde ik op een bericht, wat een inzender schreef, waarom hij als protestant naar het RK geloof was overgestapt.
Ik heb altijd begrepen dat "Sola scriptura" betekende, dat je als gelovige alleen de Bijbelse schrift als autoriteit moest nemen, ook al is die soms moeilijk te begrijpen en voor meerdere uitleg vatbaar.
Dit in tegenstelling tot wat de RK kerk leert, dat de uitspraken van kerkvaders mede bindend zijn voor wat je moet geloven en dit vooral als dit vastgelegd is in bepaalde Concilies.
Nu lees ik
Is dat wat de RK kerk je misschien probeert te leren?
De vraag is of de vele verschillende uitleggingen er niet zijn, als je ook nog eens de uitleggingen van de kerkvaders, ieder in hun eigen tijd, mee gaat nemen in wat je moet geloven.
Of vond je het geloofwaardiger, (RK. gedachte) om de uitspraken van deze latere kerkvaders als absoluut aan te nemen, als zijnde de ware uitleg van de grondteksten uit de Bijbel, met hun consequenties voor het naleven van de wetten binnen het kerkelijke leven, dan de uitleg van de schrift van een willekeurige buurman?
In iig. is het wel gemakkelijker om anderen te laten bepalen, wat jij moet geloven.
Wat te zeggen van, als je dan de christelijke religie aan wil hangen, van zelfstudie en je waarheden zelf uit de schrift halen?
Dus je eigen persoonlijke geloof in "sola scriptura"?
Is je geloof of je ongeloof dan niet zuiver je eigen verantwoordelijkheid geworden?
Kun je nooit meer zeggen, wat ik in ex Katholieke kringen nogal eens gehoord heb:
"Ze hebben ons wat wijsgemaakt."
Dan is het helemaal je eigen persoonlijke geloof geworden waar niemand iets over te zeggen heeft, nu in deze tijd.
Dat mag je dan, maar moet niet, aan anderen uit leggen.
Als je dan medestanders hebt, heb je gelijk een groep van gelijkgezinden.
Wel of niet dat, koste wat koste, uitdragen en anderen proberen op te leggen, is dan een heel andere kwestie.
Dat komen we overal, en met alle ideologieën, tegen.
Maar ook dat is menselijk.
Ook binnen de religies.
Vandaar de vele kerkjes.
Inderdaad wordt dit door de RK verweten aan de protestanten.
De RK verwacht door het voorschrijven van de Leer, ook de leer zoals die in de loop der tijd geëvolueerd is is een eenheid in de Kerk te bewaren.
Ieder die een ander geloof aan hangt als door de Kerk beschreven, zou in een dwaalleer geloven.
Vandaar misschien de gedachte van de inzender van dat bericht.
En met de Schrift wordt dan het geschrevene in de Bijbel bedoeld.
Op een ander forum reageerde ik op een bericht, wat een inzender schreef, waarom hij als protestant naar het RK geloof was overgestapt.
Ik heb altijd begrepen dat "Sola scriptura" betekende, dat je als gelovige alleen de Bijbelse schrift als autoriteit moest nemen, ook al is die soms moeilijk te begrijpen en voor meerdere uitleg vatbaar.
Dit in tegenstelling tot wat de RK kerk leert, dat de uitspraken van kerkvaders mede bindend zijn voor wat je moet geloven en dit vooral als dit vastgelegd is in bepaalde Concilies.
Nu lees ik
Ik neem aan dat de langere versie nog in de pen zit?*********** schreef:
Ik kon niet overweg met Sola Scriptura, ''alleen de Schrift''. Door het Sola Scriptura beginsel zijn er zo'n 10.000 protestantse kerkjes die ieder menen de waarheid in pacht te hebben met soms wel heel tegenstrijdige berichten. Dit is de korte versie.
Is dat wat de RK kerk je misschien probeert te leren?
De vraag is of de vele verschillende uitleggingen er niet zijn, als je ook nog eens de uitleggingen van de kerkvaders, ieder in hun eigen tijd, mee gaat nemen in wat je moet geloven.
Of vond je het geloofwaardiger, (RK. gedachte) om de uitspraken van deze latere kerkvaders als absoluut aan te nemen, als zijnde de ware uitleg van de grondteksten uit de Bijbel, met hun consequenties voor het naleven van de wetten binnen het kerkelijke leven, dan de uitleg van de schrift van een willekeurige buurman?
In iig. is het wel gemakkelijker om anderen te laten bepalen, wat jij moet geloven.
Wat te zeggen van, als je dan de christelijke religie aan wil hangen, van zelfstudie en je waarheden zelf uit de schrift halen?
Dus je eigen persoonlijke geloof in "sola scriptura"?
Is je geloof of je ongeloof dan niet zuiver je eigen verantwoordelijkheid geworden?
Kun je nooit meer zeggen, wat ik in ex Katholieke kringen nogal eens gehoord heb:
"Ze hebben ons wat wijsgemaakt."
Dan is het helemaal je eigen persoonlijke geloof geworden waar niemand iets over te zeggen heeft, nu in deze tijd.
Dat mag je dan, maar moet niet, aan anderen uit leggen.
Als je dan medestanders hebt, heb je gelijk een groep van gelijkgezinden.
Wel of niet dat, koste wat koste, uitdragen en anderen proberen op te leggen, is dan een heel andere kwestie.
Dat komen we overal, en met alle ideologieën, tegen.
Maar ook dat is menselijk.
Ook binnen de religies.
Vandaar de vele kerkjes.
Inderdaad wordt dit door de RK verweten aan de protestanten.
De RK verwacht door het voorschrijven van de Leer, ook de leer zoals die in de loop der tijd geëvolueerd is is een eenheid in de Kerk te bewaren.
Ieder die een ander geloof aan hangt als door de Kerk beschreven, zou in een dwaalleer geloven.
Vandaar misschien de gedachte van de inzender van dat bericht.
