Stervelingen.

Denkend aan de dood
………………….....…………
Ik heb zo vaak mijn eigen eind bedacht
dat het niet langer onverhoeds kan komen.

Het moet wel zijn zoals ik het voorzag:
de angstige uren in de nacht

zullen ten langen leste lonen
voor wie beseft, dat van alle gedachten

die ooit werden gedacht, die aan de dood
behoorden tot de meest gewone.
…………………………..
Hagar Peeters

Voor Ari
……….
Lieve Ari  
Wees niet bang
De wereld is rond
en dat istie al lang

De mensen zijn goed
De mensen zijn slecht
Maar ze gaan allen
dezelfde weg

Hoe langer je leeft
hoe korter het duurt
Je komt uit het water
en gaat door het vuur

Daarom lieve Ari
Wees niet bang
De wereld draait rond
en dat doettie nog lang
………....………
Jules Deelder

De employé
……………….………………
De employé, voorop, in grijze jas
Vervoerde een container met de as
Van iemand die - wat opgedragen was
Per wilsbeschikking, want je weet maar nooit -

In Westerveld te water werd gestrooid
Bezocht u deze dodenakker ooit?
Dan weet u dat het daar behoorlijk glooit
De gasten bleven op het pad en zwegen

De man moest naar beneden daarentegen
Daar kon hij, door een handle te bewegen
De bus van onder openen, dus legen
Een vuilwit gruis belandde op de plas

Veel eenden kwamen smakkend aangesneld
En werden, als zo vaak, teleurgesteld
………………………
Drs. P

Uitsig op die kade
……………………………….
Nouliks vertolkbaar wat hulle my vertel,
spreeus, eksters, meeue, eende, kraaie, al
die ywerige dagloners van die wal,
die reier so afgetrokke opgestel.

Ek mis myself steeds minder. Ek bedoel:
as steeds meer buitedinge my gaan boei
dan sintels van inwendige gevoel
tintel dit of ek selfafstotend groei.

Vermindering neem waarneembaar toe. Ek hoop
om te voldoen aan omgekeerde bloei
en leeg genoeg te loop om vol te loop
met wat vanuit hierbuite binnevloei.
…………………………
Elisabeth Eybers