Verpleegkundigen Liberia

Verpleegkundigen Liberia dreigen met staking

Bewerkt door: redactie −13/10/14, 07:11 − bron: ANP

Verpleegkundigen in het zwaar door ebola getroffen Liberia dreigen in staking te gaan.
Dat meldde de BBC vandaag. Het medisch personeel eist meer gevarengeld en betere bescherming.

Door de ebola-epidemie zijn al 95 Liberiaanse verpleegkundigen overleden. De gezondheidswerkers
eisen daarom beter materieel om besmetting te voorkomen. Ook vinden ze het gevarengeld te karig.

De autoriteiten hebben de verpleegkundigen gevraagd niet in staking te gaan. Dat zou negatieve
gevolgen hebben voor de patiënten. Ook zou de regering door de omvang van de epidemie al te krap
bij kas zitten om de oorspronkelijke afspraken na te komen.

http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/3767858/2014/10/13/Verpleegkundigen-Liberia-dreigen-met-staking.dhtml
..........................................................

Wat zou je de verpleegkundigen adviseren?
Een heel groot risico nemen voor een karige beloning?
Acuut een ander beroep kiezen? Wegvluchten uit de gevarenzone?
Of stoïcijns en met doodsverachting doorgaan uit edele motieven ?

En wie zal ze het verwijten?
Doen jij en ik het hun na?

Het is al een ramp en dat wordt steeds erger.

Mariakat schreef :

En wie zal ze het verwijten?
Doen jij en ik het hun na?

Het is al een ramp en dat wordt steeds erger.

Ik doe het hun niet na; ik ben nog niet levensmoe.
En een advies zou ik niet durven geven.
Voor een enkele patient zou ik me inspannen.

Maar dit lijkt een eindeloze stroom te worden……………

Caspar schreef:
Voor een enkele patient zou ik me inspannen.

Het hemd is nader dan de rok, wordt wel gezegd.

Voor mijn eigen mensen ben ik niets ontziend, kijk ik nergens naar.
Maar voor de ver van mijn bed .......?
Ik bewonder mensen, die ook daar te hulp komen.

Maar is het nog zo ver van mijn bed?
Het kan even zo goed over een kleine periode zeer na worden.

Dat is mijn grote nachtmerrie.
Misschien wordt dit weer even in de kiem gesmoord.
Hoop ik....

Mariakat schreef:

Dat is mijn grote nachtmerrie.
Misschien wordt dit weer even in de kiem gesmoord.
Hoop ik....

Het is intussen meer dan een kiem: het gaat op een uitslaande brand lijken.
Maar nachtmerries? nee. Wel compassie met de mensen die dit ondergaan en geen verweer hebben.

Dit is toch een ander probleem dan bijv. de machteloze Verenigde Naties, het sektarisch geweld in
het Midden-Oosten of de corrupte en gewelddadige bendes en politie in Mexico.

Ik bedoel..
In mijn nachtmerrie slaat het over naar andere delen van de wereld en dan ook veel dichterbij.

Ik deel jouw zorg Mariakat.

Ebola still barely rates among the continent’s big killers. Far more deaths are attributable every day in
west Africa to malaria, diarrhoea and HIV/AIDS. But the spread of infections means that death rates
are rising fast: from four a day in August to 13 now. There are no licensed treatments or vaccines
(although scientists are working all out to rectify that). The assumption that an Ebola outbreak could
always be managed—the disease is hard to catch and people are only contagious when they are
showing symptoms—is under strain.

http://www.economist.com/blogs/graphicdetail/2014/10/ebola-graphics
......................................................................

Een vergelijking met andere drama's in West Afrika.

Maar,.... wat te doen, wat kunnen we doen.


Overmacht ???

Marmot schreef :

Maar,.... wat te doen, wat kunnen we doen.

Is wereldwijde armoede ook uw verantwoordelijkheid?

Kelly Brettar  ---  vrijdag 17 oktober 2014 - dag van de armoede

"Geld is er genoeg. Meer dan de bereidheid te delen is er in principe niet nodig. Maar
waarom zou u verantwoordelijkheid dragen voor de armoede van iemand aan de andere kant van de
wereld? We zijn geneigd te denken dat we enkel verantwoordelijk zijn voor wat we doen — niet voor
wat we nalaten te doen. Maar is het verschil tussen iemand vermoorden en iemand laten sterven,
terwijl je diens dood kon verhelpen, zo groot?"

Volgend jaar eindigt de termijn waarbinnen we de millenniumdoelstellingen moeten bereiken. In
2000 ondertekenden 189 landen immers een verklaring om samen te werken aan onder andere de
uitroeiing van extreme armoede en honger, de ontwikkeling van basiseducatie, gelijkheid tussen
mannen en vrouwen en het uitbannen van aids. Zo zou tegen 2015 het aantal mensen, die leven van
minder dan 1 dollar per dag, wereldwijd gehalveerd moeten zijn ten opzichte van 1990.

Wereldwijd gezien werd die doelstelling in 2010 reeds bijna bereikt, maar de afname van armoede is
zeer ongelijk verdeeld. In Zuid-Azië en Sub-Sahara Afrika bijvoorbeeld is de armoedegrens amper
gedaald. Maar zelfs al zouden de doelstellingen overal gehaald worden: volstaan ze wel? Er is
natuurlijk nog steeds die andere helft. Nu is het makkelijk te denken dat regeringen inderdaad niet
genoeg doen. Maar ik vraag u: wat heeft u gedaan? Laten we daar even bij stilstaan.

Confrontatie

U koopt nieuwe schoenen. U gaat naar de cinema. Doneert u ook aan goede doelen? In het artikel
'What should a Billionaire Give – and What Should You?’' vraagt filosoof Peter Singer zich af in welke
mate we verantwoordelijk zijn voor wereldwijde armoede en in hoeverre we moreel verplicht zijn hier
zelf iets aan te doen. Het antwoord is zeer duidelijk: geef wat u kan geven. Een 'fair share' volstaat
niet. Singer concludeert ook dat het niet moeilijk is extreme armoede te bestrijden en rijkdom eerlijk
te verdelen. Geld is er genoeg. Meer dan de bereidheid te delen is er in principe niet nodig. Maar
waarom zou u verantwoordelijkheid dragen voor de armoede van iemand aan de andere kant van de
wereld?

We zijn geneigd te denken dat we enkel verantwoordelijk zijn voor wat we doen – niet voor wat we
nalaten te doen. Maar is het verschil tussen iemand vermoorden en iemand laten sterven, terwijl je
diens dood kon verhelpen, zo groot? Ook al heb je in het tweede geval geen kwaadaardig plan
gesmeed, je nalatigheid blijft moreel verwerpelijk. We weten allemaal dat er overal in de wereld
mensen sterven van de honger. Toch doen we (bijna) niets. Is dat niet even kwalijk dan voorbijlopen
aan een stervende zonder hulp te bieden? De confrontatie is minder direct en dus makkelijker te
negeren. Dat maakt de verantwoordelijkheid die we ervoor dragen echter niet kleiner.


• Met een bedrag van 40 euro kan Artsen zonder Grenzen twee zwaar ondervoede kinderen
gedurende twintig dagen behandelen.
• Met een bedrag van 33 euro leert Oxfam Vietnamese boeren hoe ze rijst duurzaam en
biologisch kunnen telen.
• Met een bedrag van 70 euro leert Broederlijk Delen een jongere in een workshop drama van
drie weken omgaan met zijn angsten.
• Met een bedrag van 30 euro per maand kan je via SOS Kinderdorpen meter of peter worden van
een SOS kind en dit uit financiële onzekerheid helpen.

Er is dus niet veel nodig om zelf een verschil te maken. Het argument dat een oplossing van bovenaf
moet komen en dat goede doelen slechts kortetermijnoplossingen bieden is slechts een uitvlucht om
te ontsnappen aan verantwoordelijkheid. Politieke oplossingen zijn natuurlijk nodig, maar het effect
ervan laat vaak lang op zich wachten.

Recht evenredig

Langetermijnoplossingen moeten aangevuld worden met rechtstreekse, concrete hulp. En het is deze
hulp die goede doelen kunnen verwezenlijken. Zelfs al zijn ze op lange termijn niet efficiënt zonder
politiek-maatschappelijke wijzigingen, dat betekent niet dat ze niet noodzakelijk zijn.
Ook het idee dat je zelf voor je geld gewerkt hebt en dus geen (morele) verplichting hebt om dit met
anderen te delen, is ontoereikend. Het is een voorrecht dat je geld kan verdienen. Die mogelijkheid
heb je, omdat je in een welvarende samenleving woont en kansen hebt gekregen die elders niet
bestaan.

Geef toe: zou je levenskwaliteit werkelijk dalen moest je maandelijks een (behoorlijke) gift doen? En
als dat het geval zou zijn: is deze daling recht evenredig aan de hulp die je ermee kan bieden? Ik
betwijfel het. Het is makkelijk problemen als deze te negeren. Maar het is ook makkelijk ze aan te
pakken.  

Als u volgend jaar in de krant leest dat we de milleniumdoelstellingen niet bereikt hebben, wees dan
niet boos op wat regeringen niet gedaan hebben. Vraag jezelf af wat jij wel gedaan hebt. Vraag
jezelf af of je niet meer kon doen. Vandaag is het internationale dag ter bestrijding van de armoede.
Laten we daar even bij stilstaan. En laten we dit morgen niet vergeten.

http://www.dewereldmorgen.be/artikel/2014/10/17/is-wereldwijde-armoede-ook-uw-verantwoordelijkheid

Fighting the 2014 Ebola Virus Outbreak Street by Street | The New York Times

https://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=xUBpoyKxArU

.............

Fighting the 2014 Ebola Virus Outbreak Street by Street | The New York Times

https://www.youtube.com/watch?v=ZBbsnyqlihs&feature=player_detailpage

...........................................................

Zonder commentaar

Veelbelovend ebola-vaccin zonder prik

BRUSSEL  -  7 november 2014  -  IPS

Een ebola-vaccin zonder prik blijkt proefapen 100 procent te beschermen tegen het virus tot
minstens een jaar nadat ze zijn behandeld.

Het vaccin gebruikt een simpel verkoudheidsvirus dat genetisch gemanipuleerd is om een klein stukje
van het ebola-DNA mee te voeren. Het werd bij zeven apen op de neus gespoten en blijkt ze
minstens een jaar te beschermen. Het vaccin richt zich op cellen in de neus en de longen en brengt
een immuunrespons in het hele lichaam op gang.

Middelen
De resultaten, die deze week zijn gepubliceerd in het vaktijdschrift Molecular Pharmaceutics, zijn
goed nieuws, maar de wetenschappers kampen met een gebrek aan middelen om het werk verder te
zetten, zegt Maria Croyle van de University of Texas. "We staan op een kruispunt, en zoeken naar
manieren om middelen te krijgen om voort te doen", zegt ze op de Amerikaanse zender NBC News.
Croyle en haar team werken al zeven jaar aan het geneesmiddel. Tests op mensen lijken een
logische volgende stap, maar daarvoor moeten de onderzoekers kunnen samenwerken met een
geneesmiddelenproducent of met de overheid.

Ook in andere laboratoria wachten ebola-vaccins al een tijdje op een commercieel duwtje in de rug.
De ziekte was jarenlang geen prioriteit, tot de recente uitbraak in Afrika. In onder meer de VS,
Groot-Brittannië en Zwitserland wordt gewerkt aan minstens zes vaccins.

Volgens Croyle is het neusvaccin zo veelbelovend omdat er geen naald aan te pas komt. Dat maakt
het vaccin niet alleen laagdrempelig, maar het is ook goed nieuws voor gezondheidswerkers.
Prikaccidenten zijn een van de manieren waarop verplegers en artsen de ziekte kunnen oplopen.

http://www.ipsnews.be/artikel/veelbelovend-ebola-vaccin-zonder-prik