Index
HAAST
Je haasten is iets doen met extra aandacht voor de tijd die dat 'kost'. Je haasten is iets sneller doen terwijl het ook langzamer kan.
Hoewel we ons allemaal zo op z'n tijd haasten, zijn de situaties en de mate waarin we dat doen grotendeels cultureel bepaald. Vergelijk bijvoorbeeld hoeveel tijd Tibetanen en Nederlanders nemen voor het elkaar begroeten.
De reden waarom mensen zich sowieso willen haasten, is niet eenduidig. Buiten het cultureel bepaalde, waaronder het al eeuwenoude Westerse Protestants ethos dat rept van plicht en hard werken, en de (ijdele) hoop de tijd - en daarmee het leven - te overwinnen, is er een scala aan redenen, waaronder zeker hebberigheid.
Maar ook graag gezien willen worden als iemand die hard werkt of het beste met een ander voorheeft. Of je juist schamen als je níet hard holt of werkt. Of zo gretig leven dat de tijd die je hebt voor de taken die je wilt afhandelen zo ruim onvoldoende is.
Hoe het ook zij, in onze Westerse cultuur is geen enkele activiteit te vinden die we zonder haast vervullen. Aankleden, ontbijten, kinderen naar school, in de file staan, werken, in de file staan, eten koken, eten, naar het fitnesscentrum, zappen op tv, seks hebben, slapen.
We willen het liefst veel en alles tegelijk, en NU, niet morgen, daarin zijn we net kinderen. Met als resultaat dat we dat alles meestal bewust een té klein hokje tijd toemeten. We proppen de bezigheid in de tijd.
Maar wanneer je even stilstaat, zo zonder haast zeg maar, bij de menselijke natuur in relatie tot haast, blijkt echter dat alle mogelijke ideeën en gedachten die we koesteren over het goede en gelukkige leven, juist de afwezigheid van haast voorstaan.
Denk bijvoorbeeld aan hoe we ons uit eten, vakanties of de oude dag voorstellen. Zoveel rust, zo op ons gemak. Of het paradijs, als we daarin geloven. Of een mooi boek lezen of een goed gesprek voeren. Rust hoor bij geluk als de hemel bij het paradijs.
http://www.idee-pmc.nl/mensbegrippen/mensbegrippen.html
Je haasten is iets doen met extra aandacht voor de tijd die dat 'kost'. Je haasten is iets sneller doen terwijl het ook langzamer kan.
Hoewel we ons allemaal zo op z'n tijd haasten, zijn de situaties en de mate waarin we dat doen grotendeels cultureel bepaald. Vergelijk bijvoorbeeld hoeveel tijd Tibetanen en Nederlanders nemen voor het elkaar begroeten.
De reden waarom mensen zich sowieso willen haasten, is niet eenduidig. Buiten het cultureel bepaalde, waaronder het al eeuwenoude Westerse Protestants ethos dat rept van plicht en hard werken, en de (ijdele) hoop de tijd - en daarmee het leven - te overwinnen, is er een scala aan redenen, waaronder zeker hebberigheid.
Maar ook graag gezien willen worden als iemand die hard werkt of het beste met een ander voorheeft. Of je juist schamen als je níet hard holt of werkt. Of zo gretig leven dat de tijd die je hebt voor de taken die je wilt afhandelen zo ruim onvoldoende is.
Hoe het ook zij, in onze Westerse cultuur is geen enkele activiteit te vinden die we zonder haast vervullen. Aankleden, ontbijten, kinderen naar school, in de file staan, werken, in de file staan, eten koken, eten, naar het fitnesscentrum, zappen op tv, seks hebben, slapen.
We willen het liefst veel en alles tegelijk, en NU, niet morgen, daarin zijn we net kinderen. Met als resultaat dat we dat alles meestal bewust een té klein hokje tijd toemeten. We proppen de bezigheid in de tijd.
Maar wanneer je even stilstaat, zo zonder haast zeg maar, bij de menselijke natuur in relatie tot haast, blijkt echter dat alle mogelijke ideeën en gedachten die we koesteren over het goede en gelukkige leven, juist de afwezigheid van haast voorstaan.
Denk bijvoorbeeld aan hoe we ons uit eten, vakanties of de oude dag voorstellen. Zoveel rust, zo op ons gemak. Of het paradijs, als we daarin geloven. Of een mooi boek lezen of een goed gesprek voeren. Rust hoor bij geluk als de hemel bij het paradijs.
http://www.idee-pmc.nl/mensbegrippen/mensbegrippen.html
