Tao

The Tao is the way of man's cooperation with the natural course of the natural world, its principles can be found in the flow patterns of water

Deze zin is al zo oud als de gedachte aan Tao zelf.
De invulling is nogal eens totaal anders.


Toa is de weg van de deugd.
En de deugd is de weg, die ieder in zijn leven heeft te gaan volgens zijn eigen aanleg en origine.
De één is zuiver praktisch aangelegd, dicht bij zijn roots, met beide benen op de aarde  en de ander wat meer vanuit zijn hoofd, geneigd wat vaker filosofisch te denken over allerlei wat minder natuurlijke en vanzelfsprekende zaken.
Deze verschillen hebben helemaal niets met een handicap of whatever te maken.
Ook niets met bovennatuurlijk.
Het heeft te maken met dat we allemaal verschillend zijn of dan toch door het leven geworden zijn.
Beide manieren van denken zijn evenwaardig en vullen elkaar aan.
Mensen ontkomen er echter niet aan alles een naam/betekenis te geven en aan de hand daarvan te oordelen.
Kun je dat accepteren, dan kun  proberen jouw eigen weg, jouw Tao te volgen.
Zo simpel is dat.

Maar niets is ook zo persoonlijk dan dat.
Daar kan de ander niets voor jou invullen.
Wel kun je leren wat jouw Tao is en wat die van de ander.
Echter uitsluitend door je eigen Tao te volgen.
Niet zo simpel echter voor mensen, die al heel vroeg in hun leven geconditioneerd zijn.
En wie is dat niet?

Alle dingen hebben al een naam gekregen en ook vaak hun (vermeende) eigenschappen.
Zo gemakkelijk laten we ons leiden door de weg, die de ander denkt voor ons te moeten uitstippelen en te gemakkelijk laten we ons verleiden het voor de ander in te vullen.
Onze eigen persoonlijke weg vinden in de warboel van oordelen en dogma's is een kunst.

Maar ik vind het vooral jammer, dat zelfs Tao een naam heeft gekregen en (mis)gebruikt wordt binnen het intaxeren en beoordelen van de ander.
Het zou staan voor een religie.

Dat is toch wel erg paradoxaal.
En dat voor een filosofische gedachte, waar velen door geïnspireerd werden en worden.

Vanuit hier gekopieerd: