De context is/lijkt er één van religieuse aard.
Toch waag ik het deze reacties een algemeen iets te vinden.
Je zou het ook kunnen zien als de ene groep tegenover de andere groep.
Kun je dit ook herleiden naar het zo veel sterker wordend dualisme in de wereld, omdat wij geconfronteerd worden dmv. de nieuwsberichten over (relatief) individuele gebeurtenissen en gedrag van individuen van "de andere partij" ?
Waarbij "die andere partij" dan een heel grote groep is, waarvan wij slechts weinig meer weten, dan wat op dit moment actueel is voor ons.
Zowel actueel via nieuwsberichten als actueel, omdat het betrekking heeft op een voor ons persoonlijk actuele situatie.
Willem-Jan de Wit werkt sinds zomer 2008 als docent Bijbelse vakken aan het Evangelical Theological Seminary in Cairo.
Voor hem, uit het leven van nu gegerepen.
http://willemjandewit.wordpress.com/2011/10/12/ik-moet-janken-maar-de-tranen-komen-niet/
Egypte 12 oktober, nav. van de christelijke doden in Caïro
Meer reëel in objectieve zin.
Wordt onze mening en ons gevoel zo vaak bepaald door plaatselijke actuele gebeurtenissen?
Wordt onze mening ook zo vaak gevormd door wat wij zelf persoonlijk hebben meegemaakt in ons leven?
Is de menings vorming bij bittere mensen zo anders dan bij mensen, die geestelijk gezond in het leven staan?
Toch waag ik het deze reacties een algemeen iets te vinden.
Je zou het ook kunnen zien als de ene groep tegenover de andere groep.
Kun je dit ook herleiden naar het zo veel sterker wordend dualisme in de wereld, omdat wij geconfronteerd worden dmv. de nieuwsberichten over (relatief) individuele gebeurtenissen en gedrag van individuen van "de andere partij" ?
Waarbij "die andere partij" dan een heel grote groep is, waarvan wij slechts weinig meer weten, dan wat op dit moment actueel is voor ons.
Zowel actueel via nieuwsberichten als actueel, omdat het betrekking heeft op een voor ons persoonlijk actuele situatie.
Willem-Jan de Wit werkt sinds zomer 2008 als docent Bijbelse vakken aan het Evangelical Theological Seminary in Cairo.
Voor hem, uit het leven van nu gegerepen.
http://willemjandewit.wordpress.com/2011/10/12/ik-moet-janken-maar-de-tranen-komen-niet/
Egypte 12 oktober, nav. van de christelijke doden in Caïro
Individuele bitterheid en subjectieve beoordeling geven vaak uitingen in generaliserende zin naar de ander...........Ik vraag hem of hij zelf problemen heeft gehad toen hij vandaag naar het seminarie kwam, maar het blijkt mee te zijn gevallen: alleen rond het huis van één de slachtoffers van afgelopen zondag was het onrustig. Ik vraag hem ook wat moslims zeggen over wat er is gebeurd.
Zijn antwoord is bitter: "Die zijn blij. En zelfs als ze zeggen dat ze het erg vinden, dan is dat puur voor de buitenkant. Inwendig genieten ze. Volgens de Koran zijn wij kaffers en is het goed dat we worden gedood."
"En als er moslims waren gedood," vraag ik, "wat zou jij dan vinden?"
"Dan zou ik oprecht bedroefd zijn," antwoordt hij.
Ik heb met deze man te doen.
Vanzelfsprekend zit de wereld niet zo zwart-wit in elkaar dat alle moslims zich openlijk of heimelijk verheugen over de dood van een christen terwijl christenen altijd overlopen van liefde.
Meer reëel in objectieve zin.
Over meningen en beoordelingen van bepaalde situaties en feiten en het generaliseren ervan.Maar er is inmiddels zoveel gebeurd in Egypte dat hij het vertrouwen in de oprechtheid van zijn islamitische medemensen heeft verloren...............
Wordt onze mening en ons gevoel zo vaak bepaald door plaatselijke actuele gebeurtenissen?
Wordt onze mening ook zo vaak gevormd door wat wij zelf persoonlijk hebben meegemaakt in ons leven?
Is de menings vorming bij bittere mensen zo anders dan bij mensen, die geestelijk gezond in het leven staan?