Index
Virtueel dwalen door zandsteengrotten
woensdag 28 september 2011 door Herbert Blankesteijn
Nottingham is gebouwd op een laag zandsteen van om en nabij honderd meter dik. Sinds mensenheugenis zijn daarin
grotten,gangen en kelders uitgegraven. In één daarvan moet Robin Hood nog gevangen hebben gezeten. Nu zijn
archeologen bezig een deel van de ruim 500 gewelven driedimensionaal in kaart te brengen. Virtuele onderaardse
zwerftochten verschijnen in hoog tempo op YouTube.
Het zandsteen van Nottingham is met eenvoudige werktuigen weg te breken. Ver voor het jaar 1000 werd dit al gedaan.
In het eerste geschreven document over de stad, uit 868, wordt de naam Tig Guocobauc gebruikt, ‘plaats van grotten.’
De holten in het gesteente werden gebruikt als woning, koele bergplaats, om zand te winnen, als vluchtroute en als
schuilkelder.
Een minderheid van de grotten is voor het publiek toegankelijk maar een groot aantal is nooit bestudeerd of zelfs
volgestort. Maart 2010 is Trent & Peak Archaeology, de archeologische afdeling van de universiteit van Nottingham,
begonnen met de inventarisatie. Daarvoor wordt samengewerkt met organisaties als de British Geological Survey en de
gemeente Nottingham. Er is een budget van 250.000 pond.
De grotten worden in kaart gebracht met een laserscanner. Zo’n instrument stuurt een laserstraal in alle richtingen,
die door wanden en andere structuren wordt weerkaatst. De tijd dat de straal onderweg is geweest is een maat voor
de afstand tot het obstakel. Zo wordt de vorm van de ruimte bepaald. In ruimtes met een ingewikkelde topografie zijn
opnamen nodig vanaf verschillende plaatsen, die digitaal worden samengevoegd.
Dat leidt tot een driedimensionaal model van iedere grot, waarin een virtuele camera kan ronddwalen. Tot nu toe zijn
160 video’s verschenen, in lengte uiteenlopend van nog geen minuut tot meer dan tien minuten. Het zijn surrealistische
werkstukken. Soms is er opmerkelijk veel detail, zoals telefooncellen, voetgangers en tramrails op straat.
Aan de andere kant worden complete wanden en gevels weggelaten zodat het lijkt of er een bom is gevallen.
Sommige kelders zijn gescand met alle erin gekieperde troep erbij, wat de virtuele expeditie iets akelig realistisch
geeft. Een van de meeste spectaculaire grotten is de 105 meter lange Mortimer’s Hole, die zich als een dunne darm kronkelt
van de voet naar de top van Castle Rock. Dr. David Walker van Trent & Peak Archaeology denkt dankzij de metingen
van deze historische tunnel de oorspronkelijke ingang te hebben ontdekt, in een particuliere tuin.
http://weblogs.nrc.nl/bekijks/2011/09/28/virtueel-dwalen-door-zandsteengrotten/
https://www.youtube.com/watch?v=i6DJU09yKKg&feature=player_embedded
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=HodRzig3e1E
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=WaFk6Jwt2mA
http://news.bbc.co.uk/local/nottingham/hi/people_and_places/history/newsid_9179000/9179392.stm
woensdag 28 september 2011 door Herbert Blankesteijn
Nottingham is gebouwd op een laag zandsteen van om en nabij honderd meter dik. Sinds mensenheugenis zijn daarin
grotten,gangen en kelders uitgegraven. In één daarvan moet Robin Hood nog gevangen hebben gezeten. Nu zijn
archeologen bezig een deel van de ruim 500 gewelven driedimensionaal in kaart te brengen. Virtuele onderaardse
zwerftochten verschijnen in hoog tempo op YouTube.
Het zandsteen van Nottingham is met eenvoudige werktuigen weg te breken. Ver voor het jaar 1000 werd dit al gedaan.
In het eerste geschreven document over de stad, uit 868, wordt de naam Tig Guocobauc gebruikt, ‘plaats van grotten.’
De holten in het gesteente werden gebruikt als woning, koele bergplaats, om zand te winnen, als vluchtroute en als
schuilkelder.
Een minderheid van de grotten is voor het publiek toegankelijk maar een groot aantal is nooit bestudeerd of zelfs
volgestort. Maart 2010 is Trent & Peak Archaeology, de archeologische afdeling van de universiteit van Nottingham,
begonnen met de inventarisatie. Daarvoor wordt samengewerkt met organisaties als de British Geological Survey en de
gemeente Nottingham. Er is een budget van 250.000 pond.
De grotten worden in kaart gebracht met een laserscanner. Zo’n instrument stuurt een laserstraal in alle richtingen,
die door wanden en andere structuren wordt weerkaatst. De tijd dat de straal onderweg is geweest is een maat voor
de afstand tot het obstakel. Zo wordt de vorm van de ruimte bepaald. In ruimtes met een ingewikkelde topografie zijn
opnamen nodig vanaf verschillende plaatsen, die digitaal worden samengevoegd.
Dat leidt tot een driedimensionaal model van iedere grot, waarin een virtuele camera kan ronddwalen. Tot nu toe zijn
160 video’s verschenen, in lengte uiteenlopend van nog geen minuut tot meer dan tien minuten. Het zijn surrealistische
werkstukken. Soms is er opmerkelijk veel detail, zoals telefooncellen, voetgangers en tramrails op straat.
Aan de andere kant worden complete wanden en gevels weggelaten zodat het lijkt of er een bom is gevallen.
Sommige kelders zijn gescand met alle erin gekieperde troep erbij, wat de virtuele expeditie iets akelig realistisch
geeft. Een van de meeste spectaculaire grotten is de 105 meter lange Mortimer’s Hole, die zich als een dunne darm kronkelt
van de voet naar de top van Castle Rock. Dr. David Walker van Trent & Peak Archaeology denkt dankzij de metingen
van deze historische tunnel de oorspronkelijke ingang te hebben ontdekt, in een particuliere tuin.
http://weblogs.nrc.nl/bekijks/2011/09/28/virtueel-dwalen-door-zandsteengrotten/
https://www.youtube.com/watch?v=i6DJU09yKKg&feature=player_embedded
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=HodRzig3e1E
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=WaFk6Jwt2mA
http://news.bbc.co.uk/local/nottingham/hi/people_and_places/history/newsid_9179000/9179392.stm
