De kracht van gebed, cq meditatie, concentratie.

Ik ben elders een topic gestart over eventueel effect van gebed.
De kracht van gebed, cq meditatie, concentratie.
Nav.
http://www.freethinker.nl/forum/viewtopic.php?f=31&t=6910#p197569
Gratis aan de klaagmuur

Chinuchi schreef:Ik heb gewoond in Zafet en in Jerusalem. Regelmatig was ik aan kotel en bid het liefst met een minyan. Er niets beters dan met een kavone (Soort concentratie) te bidden. En als iemand bid voor een iemand, dan moet hij dat met een itentie doen. Naar mijn menig heeft een fax of internet niet die kracht dan als de paersoon zelf bid.

Wat is die kracht dan?

Ik zelf denk, dat het bidden werkt als een soort meditatie.
Daar heb je de intentie, die het wel of niet laat werken.
In principe dus alleen door en voor de bidder zelf.
Velen onder hen vinden daarna meer rust.
In welke betekenis dan ook.

Hetzelfde als bij meditatie, of elke andere vorm van geconcentreerde bezigheid.

Reacties oa.

Solist schreef:

Chinuchi schreef:Naar mijn menig heeft een fax of internet niet die kracht dan als de paersoon zelf bid.

Mariakat schreef:Wat is die kracht dan?

moet ik bidden zien als zelfhypnose ?

Veel mensen hebben een totaal ander idee en uitleg van zelfhypnose, dus dat kan ik zo 1 2 3 niet beamen.

Een vorm van meditatie, of hollandser en simpeler gezegd, ontspanningsoefening voor de geest, is het zeker.

Er zijn verschillende mechanismen, die een rol gaan spelen.
Afhankelijk van het soort bidden en het soort gebed.
Zoals er ook verschillende ontspanningstechnieken zijn.

Een aantal wees gegroetjes, heeft dezelfde eigenschap mi. als het opzeggen van een mantra.
De concentratie richt zich op 1 ding, waardoor rondzwervende spontane (vaak vervelende) gedachten gekanaliseerd worden, zich destilleren en daarna ook exacter zijn te benoemen en te verwerken.

Een ander mechanisme is het mechanisme van de ademhaling, die gedwongen tot rust komt.
Mits er hardop gebeden wordt.
Zoals ook bij zingen.
Waarbij dan zingen in eenvoudige langdurige liederen (bijv. gregoriaans) en canon-zingen met anderen in een groep voor dubbel effect zorgt.

Een belangrijk effect van het vragend bidden is de overgave.
Het niet meer zelf blijven vechten, maar hulp vragen.
Ook dit brengt de geest op rust.

Kijk naar al die mensen, die, als ze eenmaal voor hulp gaan de tandarts of dokter gaan, op het moment van de visiste veel minder pijn hebben.

Een gebed uit willen spreken (in opdracht of niet) uit dank, geeft een opening naar positief denken, in situaties, die bepaald worden door en waarin men gefocust is op negatieviteit.

Zo zijn er nog legio dingen te koppelen aan verschillende mechanismen, die in werking treden als men gaat bidden.
Met concentratie, dus niet een gebedje afraffelen.

***** schreef:Bidden heeft geen effect anders dan dat het soms de gemoedsrust van de bidder of mensen die anderen zien bidden beinvloedt.

Vind je dat dan niet geweldig?
En hoe zou je dit dan willen benoemen als het als katalysator gaat werken en steeds meer effect zal krijgen op alles wat maar te maken heeft met wel of niet positief denken?

Het zit tussen de oren!!!!
Natuurlijk zit het tussen de oren.
Zoals een groot gedeelte van ons welbevinden tussen de oren zit.

Maar ook de gevolgen van alles wat we voelen en ondernemen starten vanuit dit wel bevinden of beroerd voelen.
Dat is ons hele leven zeg maar.

Dit weten we allemaal.
Veel mensen hebben zo hun trukjes, om steeds maar weer positieviteit te halen uit een onuitputtelijk creatieve geest.

Maar ook heel veel mensen hebben dat niet van nature en maken daarvoor gebruik van speciale trukjes, die zij geleerd hebben van anderen en van alles wat zij leerden in het leven.
Maar dan nog is het levenskunst wat de mens nodig heeft.

En gebed of wat voor meditatie dan ook kan daarbij soms een hulp zijn.

wat is bidden eigenlijk? smeken, ergens on vragen.
kun je bidden los zien van het geloof in een God, in een hogere macht ?

kan ik onderscheid maken in de soorten gebed ? wat zijn de intenties ?
gebed :
..... als verheerlijking , als bewijs van onderdanigheid, waarbij verondersteld wordt
dat er een absolute macht bestaat als een vast punt in de ruimte.
..... als gewoonte vanuit een geloof uit de jeugd, routinematig
..... als kwezelige bezigheid met alle aspecten van bijgeloof
..... uitgesproken en bedoeld als een eisenpakket ....klaagmuur
..... als noodvoorziening, als laatste strohalm voor een drenkeling waarbij ook weer
gedacht wordt aan een hulpverlenende macht.

blijft nog over het gebed als meditatie, als bezinning en zelfinkeer.
Is het niet zo dat in het algemeen door het bidden een andere stemming
opgeroepen wordt, waardoor je aan zelfhypnose zou kunnen denken ?

Mariakat schreef:Dat allemaal.Er zijn veel soorten gebeden en ook evenzoveel motieven.

Caspar schreef:
Is het niet zo dat in het algemeen door het bidden een andere stemming
opgeroepen wordt, waardoor je aan zelfhypnose zou kunnen denken ?

Mariakat schreef:Ik ben ervan overtuigd, dat je met bewust bidden een andere stemming oproept.
Zoals ook bij oa. zelfhypnose.
De geestelijke rust, die je daarbij en daarna kunt ervaren, kan het kaf en koren tussen aanstormende en malende gedachten scheiden.

Bij zelfhypnose zie ik meer ook opening om verdrongen gevoelens boven te laten komen.
Zover zou ik met effecten van het gebed nog niet willen gaan.
Wel met verschillende soorten meditatie vormen, waaronder je ook zelf hypnose zou kunnen rekenen.

Ook al heb je geen geloof, dan nog zijn er effecten die meekomen, zoals lichaamlijke reacties.
Dit laatste geldt dan vooral met het uitspreken en herhalen van zinnen.
Het mantra effect.

Met geloof bidden zie ik primair ook geestelijke reacties.
Dezelfde effecten, als bij hoop en positief denken.
Misschien nog versterkt met vertrouwen.

Meditatie is zeker geen concentratie.
Meditatie is de staat van alles, terwijl concetratie een staat is van verdeeldheid of gerichtheid.
Waar in de staat van alles geen object en subject bestaan, bestaan ze wel bij de staat van gerichtheid.

Vergelijk het met dansen, zodra je in de ban raakt van muziek en je daar in opgaat (subject en object worden één), beweeg je je natuurlijk en soepel. Maar als je daarover gaat nadenken of probeert te concentreren, beweeg je je houterig en onnatuurlijk.

Dat de moderne Westerse mens meditatie vaak verwart met een ontspanningsoefening, komt omdat deze mens zich vaak voorbij rent met allerlei zinloze en onwezenlijke zaken. Vergelijk het ook maar eens met de slogan van de VVD: "Zondagsrust is ook shoppen!"

Beschouw ook deze citaat van Krishnamurti: "Meditatie is niet de stilte tussen twee gedachtens."

Pangaea schreef:Meditatie is zeker geen concentratie.
Meditatie is de staat van alles, terwijl concetratie een staat is van verdeeldheid of gerichtheid.

Misschien zou ik je beter kunnen volgen, als ik dit zou begrijpen.

Voor mij moet er een gerichtheid zijn om te gaan of te kunnen mediteren.
Wat jij beschrijft, zie ik als gevolg van het (korte of langere tijd) mediteren met die gerichtheid, om te komen tot die staat van alles.

Als ik je voorbeeld van het dansen goed begrepen heb?
Je schrijft al:

zodra je in de ban bent....

Mariakat schreef:Voor mij moet er een gerichtheid zijn om te gaan of te kunnen mediteren.
Wat jij beschrijft, zie ik als gevolg van het (korte of langere tijd) mediteren met die gerichtheid, om te komen tot die staat van alles.

De vraag is volgens mij: wat is meditatie?
Als je (object) gaat zitten en proberen stil te zijn (subject), dan noem ik dat een ontspanningsoefening. Je voelt je er rustig door.

Als de zijns-toestand zich niet identificeert met de gevoelens, gedachten of gedrag, dan noem ik dat meditatie. Het is eigenlijk een meditatieve houding in alles wat je (tja taal he?) doet of misschien beter gezegd, in alles wat er gebeurd. Er is een getuige, die slechts waarneemt.

Meditatie kan ontstaan in alles wat je doet, je hoeft er niet perse ontspanningsoefeningen (mediteren) voor te doen. Als je gaat 'mediteren' om tot meditatie te komen, dan kom je er niet. Volgens mij 'moet' er een vertrouwen zijn om jezelf open te zetten. Er moet een stukje ruimte in jezelf zijn, om de meditatie te kunnen laten indalen.

Het voorbeeld met dansen geeft dit wel enigszins weer. Je oefent de pasjes met een zekere vorm van aandacht en gerichtheid. Maar dit is slechts de vorm om vertrouwen te krijgen om jezelf te laten gaan. De ik (object) verliest zich in de dans (subject) en de dans en ik worden één.

Overigens gister ook nog een aardige documentaire gezien van Focus over de concept van de 'ik in de brein.

Is het voorbeeld nu meer helder?

Whatever I am doing, my meditation continues.
It is not something that I have to do it separately; it is just an art of witnessing.
Speaking to you, I'm also witnessing myself speaking to you. So here are three persons: you are listening, one person is speaking, and there is one behind who is watching and that is my real me. And to keep constant contact with it is meditation.
So whatever you do does not matter, you just keep contact with your witness.

OSHO

Pangaea schreef:Speaking to you, I'm also witnessing myself speaking to you. So
here are three persons: you are listening, one person is speaking, and there is one
behind who is watching and that is my real me

Osho presenteert zich hier als twee personen; majesteitsmeervoud ??

you are listening,
behind you there is nobody ?, there is nobody behind who is watching ?, there is no real you ??

When there is also a real You there are four persons ?