IndexDe peetvaders van ISIS
(Volkskrant)
3 plaatsers
De peetvaders van ISIS
marmot
Dat is wel ERG kort door de bocht om oorzaak en gevolg te duiden.
Caspar
Marmot schreef:
Daar heb je helemaal gelijk in.
Er hadden nog wat tronies bij moeten staan van o.a. :
Bush – Cheney – Rumsfeld – Wolfowitz – Kissinger - Blair en van de
kopstukken uit de olie- en wapenindustrie. Het zijn oorlogsmisdadigers.
Dat is wel ERG kort door de bocht om oorzaak en gevolg te duiden.
Daar heb je helemaal gelijk in.
Er hadden nog wat tronies bij moeten staan van o.a. :
Bush – Cheney – Rumsfeld – Wolfowitz – Kissinger - Blair en van de
kopstukken uit de olie- en wapenindustrie. Het zijn oorlogsmisdadigers.
marmot
Helemaal mee eens Caspar.
Het is een mission impossible alle oorlogsveroorzakers te noemen, maar grofweg toch wel een paar miljard.
marmot
Het is een mission impossible alle oorlogsveroorzakers te noemen, maar grofweg toch wel een paar miljard.
marmot
Caspar
Om nog eens een oud verhaal onder de aandacht te brengen:
Ellende Irak door boycot is VN-diplomaten te gortig
Van onze buitenlandredacteur Rob Vreeken --- 16-02-2000
Het VN-hoofd voor humanitaire zaken in Irak schaamde zich voor zijn eigen organisatie, daarom was
hij opgestapt. De levensmiddelen en medicijnen die hij namens de VN hielp distribueren moesten de
Iraakse burgers in leven houden, maar tegelijkertijd stierven elke maand duizenden kinderen als
gevolg van de sancties van die dezelfde VN...
'Wij, de Verenigde Naties, voeren een programma uit dat in feite de kinderen doodt en verminkt, en
de volgende generatie van Irakezen. Het is gewoon een ramp.' De strafmaatregelen tegen Irak, zei
hij bij een andere gelegenheid, 'komen neer op genocide; ik kan er echt geen ander woord voor
bedenken'.
Aan het woord is niét Hans von Sponeck, de Humanitaire Coördinator van de VN voor Irak die
maandag zijn ontslag indiende. Von Sponeck heeft tot nu gezwegen over zijn beweegredenen. De
citaten komen van Von Sponecks voorganger, de Ier Denis Halliday.
Halliday stapte in september 1998 na dertien maanden op als Humanitaire Coördinator, nadat hij tot
het besef was gekomen dat zijn werk zinloos was, en het optreden van de VN in Irak rampzalig. 'De
sancties treffen de onschuldige burgers', zei hij, 'en versterken waarschijnlijk de positie van de
leiders.'
Of Von Sponeck elke onverbloemde uitspraak van zijn voorganger kan onderschrijven is uiteraard niet
bekend. Maar duidelijk is dat beiden hetzelfde fundamentele bezwaar hebben tegen de strategie van
de VN (lees: de Veiligheidsraad) jegens Irak.
Diplomaten in New York bevestigen dat onvrede met het sanctieregime Von Sponeck heeft doen
vertrekken. Net als Halliday pleitte hij voor het beëindigen van de sancties en op zijn minst het
ontkoppelen van sancties en humanitaire hulp. Het leverde hem de toorn op van de Amerikanen en
de Britten, de felste voorstanders van een harde lijn.
De sancties tegen Bagdad werden ingesteld na de Golfoorlog van 1991. Omdat de bevolking ernstig
onder de maatregelen leed, werd in 1996 het 'olie-voor-voedsel'-programma ingesteld. Irak mag
jaarlijks ruim vijf miljard dollar aan olie exporteren. Eenderde van de opbrengst is voor
herstelbetalingen, de rest mag onder VN-toezicht worden besteed aan voedsel en medicijnen.
Niettemin is de humanitaire toestand in Irak om te wanhopen. De Veiligheidsraad en het regime in
Bagdad geven elkaar daar over en weer de schuld van, maar één ding is onomstreden: de kinderen
van Irak zijn de voornaamste slachtoffers.
Volgens het VN-kinderfonds Unicef sterven per maand vijf- tot zesduizend kinderen (een
conservatieve schatting) als gevolg van de VN-sancties. Voor de gehele periode sinds de Golfoorlog
betekent dit: zeker 600 duizend kinderen dood. Volwassenen meegeteld komt het dodental op rond
het miljoen. Veel kinderen lopen psychische en lichamelijke schade op.
De kindersterfte is niet toe te schrijven aan voedselgebrek per se, maar aan een volledig ingestorte
sociale infrastructuur. De waterzuivering bijvoorbeeld is kapot, waardoor veel zuigelingen sterven.
Peuters en kleuters gaan dood doordat de medische zorg in puin ligt. Import van voedsel schiet
hiervoor tekort.
'Je vindt geen lichamen overal op straat', zei Denis Halliday in een interview na zijn ontslag. 'Je ziet
niet de ondervoeding zoals we die kennen van de foto's uit Somalië. Maar je hoort eindeloos
verhalen over gezinnen die hebben moeten toezien hoe een kind doodging. (...) Het is geen
slachtpartij, het gebeurt gewoon elke dag, een baby hier, een kind daar, een bejaarde...'
Halliday nam, na een loopbaan van 34 jaar bij de VN, mede ontslag om vrijuit te kunnen spreken
over de sancties. De afgelopen twee jaar gaf hij een groot aantal interviews en hield hij
lezingentoernees door de VS en Groot-Brittannië.
Wie de interviews uitprint van het Internet en de pittige uitspraken onderstreept, heeft heel wat te
strepen. 'Je krijgt een vervreemd Irak', zegt Halliday bijvoorbeeld. 'Er komt een nieuwe generatie
Irakezen die niets afweten van het Westen. We kweken een nieuw soort Taliban.' Of: 'Ik geloof niet
dat de Veiligheidsraad het recht heeft de bevolking van Irak te straffen, alleen omdat men niet blij is
met de president van het land.'
Amerikanen en Britten verwijten de regering van Irak het olie-voor-voedsel-programma te traineren,
om het verzet tegen de sancties levend te houden. Ook Max van der Stoel, tot voor kort rapporteur
voor de mensenrechten in Irak, kritiseerde een jaar geleden de Irakezen omdat zij niet volledig
gebruik maken van 'olie-voor-voedsel'.
Maar als de dood van honderdduizenden kinderen Saddam Hussein koud laat, menen critici van het
sanctieregime, betekent dat niet dat de Veiligheidsraad even onverschillig mag zijn. Denis Halliday:
'Is het aan Saddam om de sancties te beëindigen? Prachtig! Dus omdat hij een son-of-a-bitch is,
kunnen we allemaal naar zijn niveau afzinken.'
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2680/Economie/archief/article/detail/567209/2000/02/16/Ellende-Irak-door-boycot-is-VN-diplomaten-te-gortig.dhtml
Ellende Irak door boycot is VN-diplomaten te gortig
Van onze buitenlandredacteur Rob Vreeken --- 16-02-2000
Het VN-hoofd voor humanitaire zaken in Irak schaamde zich voor zijn eigen organisatie, daarom was
hij opgestapt. De levensmiddelen en medicijnen die hij namens de VN hielp distribueren moesten de
Iraakse burgers in leven houden, maar tegelijkertijd stierven elke maand duizenden kinderen als
gevolg van de sancties van die dezelfde VN...
'Wij, de Verenigde Naties, voeren een programma uit dat in feite de kinderen doodt en verminkt, en
de volgende generatie van Irakezen. Het is gewoon een ramp.' De strafmaatregelen tegen Irak, zei
hij bij een andere gelegenheid, 'komen neer op genocide; ik kan er echt geen ander woord voor
bedenken'.
Aan het woord is niét Hans von Sponeck, de Humanitaire Coördinator van de VN voor Irak die
maandag zijn ontslag indiende. Von Sponeck heeft tot nu gezwegen over zijn beweegredenen. De
citaten komen van Von Sponecks voorganger, de Ier Denis Halliday.
Halliday stapte in september 1998 na dertien maanden op als Humanitaire Coördinator, nadat hij tot
het besef was gekomen dat zijn werk zinloos was, en het optreden van de VN in Irak rampzalig. 'De
sancties treffen de onschuldige burgers', zei hij, 'en versterken waarschijnlijk de positie van de
leiders.'
Of Von Sponeck elke onverbloemde uitspraak van zijn voorganger kan onderschrijven is uiteraard niet
bekend. Maar duidelijk is dat beiden hetzelfde fundamentele bezwaar hebben tegen de strategie van
de VN (lees: de Veiligheidsraad) jegens Irak.
Diplomaten in New York bevestigen dat onvrede met het sanctieregime Von Sponeck heeft doen
vertrekken. Net als Halliday pleitte hij voor het beëindigen van de sancties en op zijn minst het
ontkoppelen van sancties en humanitaire hulp. Het leverde hem de toorn op van de Amerikanen en
de Britten, de felste voorstanders van een harde lijn.
De sancties tegen Bagdad werden ingesteld na de Golfoorlog van 1991. Omdat de bevolking ernstig
onder de maatregelen leed, werd in 1996 het 'olie-voor-voedsel'-programma ingesteld. Irak mag
jaarlijks ruim vijf miljard dollar aan olie exporteren. Eenderde van de opbrengst is voor
herstelbetalingen, de rest mag onder VN-toezicht worden besteed aan voedsel en medicijnen.
Niettemin is de humanitaire toestand in Irak om te wanhopen. De Veiligheidsraad en het regime in
Bagdad geven elkaar daar over en weer de schuld van, maar één ding is onomstreden: de kinderen
van Irak zijn de voornaamste slachtoffers.
Volgens het VN-kinderfonds Unicef sterven per maand vijf- tot zesduizend kinderen (een
conservatieve schatting) als gevolg van de VN-sancties. Voor de gehele periode sinds de Golfoorlog
betekent dit: zeker 600 duizend kinderen dood. Volwassenen meegeteld komt het dodental op rond
het miljoen. Veel kinderen lopen psychische en lichamelijke schade op.
De kindersterfte is niet toe te schrijven aan voedselgebrek per se, maar aan een volledig ingestorte
sociale infrastructuur. De waterzuivering bijvoorbeeld is kapot, waardoor veel zuigelingen sterven.
Peuters en kleuters gaan dood doordat de medische zorg in puin ligt. Import van voedsel schiet
hiervoor tekort.
'Je vindt geen lichamen overal op straat', zei Denis Halliday in een interview na zijn ontslag. 'Je ziet
niet de ondervoeding zoals we die kennen van de foto's uit Somalië. Maar je hoort eindeloos
verhalen over gezinnen die hebben moeten toezien hoe een kind doodging. (...) Het is geen
slachtpartij, het gebeurt gewoon elke dag, een baby hier, een kind daar, een bejaarde...'
Halliday nam, na een loopbaan van 34 jaar bij de VN, mede ontslag om vrijuit te kunnen spreken
over de sancties. De afgelopen twee jaar gaf hij een groot aantal interviews en hield hij
lezingentoernees door de VS en Groot-Brittannië.
Wie de interviews uitprint van het Internet en de pittige uitspraken onderstreept, heeft heel wat te
strepen. 'Je krijgt een vervreemd Irak', zegt Halliday bijvoorbeeld. 'Er komt een nieuwe generatie
Irakezen die niets afweten van het Westen. We kweken een nieuw soort Taliban.' Of: 'Ik geloof niet
dat de Veiligheidsraad het recht heeft de bevolking van Irak te straffen, alleen omdat men niet blij is
met de president van het land.'
Amerikanen en Britten verwijten de regering van Irak het olie-voor-voedsel-programma te traineren,
om het verzet tegen de sancties levend te houden. Ook Max van der Stoel, tot voor kort rapporteur
voor de mensenrechten in Irak, kritiseerde een jaar geleden de Irakezen omdat zij niet volledig
gebruik maken van 'olie-voor-voedsel'.
Maar als de dood van honderdduizenden kinderen Saddam Hussein koud laat, menen critici van het
sanctieregime, betekent dat niet dat de Veiligheidsraad even onverschillig mag zijn. Denis Halliday:
'Is het aan Saddam om de sancties te beëindigen? Prachtig! Dus omdat hij een son-of-a-bitch is,
kunnen we allemaal naar zijn niveau afzinken.'
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2680/Economie/archief/article/detail/567209/2000/02/16/Ellende-Irak-door-boycot-is-VN-diplomaten-te-gortig.dhtml
marmot
Als je bedenkt wat slechts een opvladderende vlinder al kan bewerkstelligen,veroorzaken,aanrichten.
marmot
marmot
marmot
Voor degene die de wenkbrauwen fronste.
Wat is vlindereffect?
De term vlindereffect komt uit de chaostheorie, het gebied binnen de wiskunde dat dynamische systemen onderzoekt. Edward Lorenz, wiskundige en meteoroloog, gebruikte deze metafoor in 1961 om te beschrijven hoe gevoelig bepaalde, zich chaotisch gedragende, verschijnselen zijn. De beurs en de atmosfeer zijn hier voorbeelden van. Het vlindereffect betekent dat een vlinder met een vleugelbeweging in dit werelddeel, een orkaan zou kunnen veroorzaken in een ander werelddeel. Te vergelijken met het effect van één kiezelsteen, die je in de vijver gooit. Vlindereffect zou je ook de-kiezel-in-de-vijver-effect kunnen noemen.
Het vlindereffect heeft dus betrekking op chaotisch gedragende systemen. Dit zou je ook op mensen kunnen betrekken. Het menselijk gedrag, onze persoonlijke en sociale systemen, lijken regelmatig op chaos. Dat geven we liever niet toe, maar heel vaak weten we niet wat we met onszelf of een situatie aan moeten. Dan verklaren we ons achteraf met een mooi rationeel goedgekeurd excuus. Waarom we iets hebben nagelaten, of juist toch hebben aangepakt. Daar zit niet altijd een goed georganiseerd plan achter. Het leven verloopt niet langs rechte en voorspelbare lijnen. Wanneer situaties persoonlijk en in de werksfeer negatief, beklemmend of chaotisch zijn, gaat de vlinder een rol spelen.
De beweging van een vlinder is stil en voorzichtig. Het doet er niet zoveel toe, zou je denken. Wanneer je een rustige en weldoordachte beweging maakt, heeft dat effect. Bijvoorbeeld iets doen wat je eerst niet durfde; verborgen onrecht aan het licht brengen; oprecht gemeend een vriendelijk woord spreken, onbaatzuchtig een goede daad doen; een verwachting doorbreken met een tegengestelde actie. In chaotische situaties zijn dit kleine keuzes met groot effect. Juist wanneer je denkt het doet er niet zoveel toe, doet het er juist wel toe. Zo kun je je eigen situatie en die van anderen positief beïnvloeden. Onderschat de stille kracht, het vlindereffect niet.
Wat is vlindereffect?
De term vlindereffect komt uit de chaostheorie, het gebied binnen de wiskunde dat dynamische systemen onderzoekt. Edward Lorenz, wiskundige en meteoroloog, gebruikte deze metafoor in 1961 om te beschrijven hoe gevoelig bepaalde, zich chaotisch gedragende, verschijnselen zijn. De beurs en de atmosfeer zijn hier voorbeelden van. Het vlindereffect betekent dat een vlinder met een vleugelbeweging in dit werelddeel, een orkaan zou kunnen veroorzaken in een ander werelddeel. Te vergelijken met het effect van één kiezelsteen, die je in de vijver gooit. Vlindereffect zou je ook de-kiezel-in-de-vijver-effect kunnen noemen.
Het vlindereffect heeft dus betrekking op chaotisch gedragende systemen. Dit zou je ook op mensen kunnen betrekken. Het menselijk gedrag, onze persoonlijke en sociale systemen, lijken regelmatig op chaos. Dat geven we liever niet toe, maar heel vaak weten we niet wat we met onszelf of een situatie aan moeten. Dan verklaren we ons achteraf met een mooi rationeel goedgekeurd excuus. Waarom we iets hebben nagelaten, of juist toch hebben aangepakt. Daar zit niet altijd een goed georganiseerd plan achter. Het leven verloopt niet langs rechte en voorspelbare lijnen. Wanneer situaties persoonlijk en in de werksfeer negatief, beklemmend of chaotisch zijn, gaat de vlinder een rol spelen.
De beweging van een vlinder is stil en voorzichtig. Het doet er niet zoveel toe, zou je denken. Wanneer je een rustige en weldoordachte beweging maakt, heeft dat effect. Bijvoorbeeld iets doen wat je eerst niet durfde; verborgen onrecht aan het licht brengen; oprecht gemeend een vriendelijk woord spreken, onbaatzuchtig een goede daad doen; een verwachting doorbreken met een tegengestelde actie. In chaotische situaties zijn dit kleine keuzes met groot effect. Juist wanneer je denkt het doet er niet zoveel toe, doet het er juist wel toe. Zo kun je je eigen situatie en die van anderen positief beïnvloeden. Onderschat de stille kracht, het vlindereffect niet.
marmot
Monsters
Het was de Britse premier Cameron die ermee begon. In een toespraak onlangs zij hij over de IS strijders die kort tevoren een Britse hulpverlener hadden onthoofd: ;; They are not Muslims, the are monsters”. Sindsdien wemelt het van het woord monster in krantenkoppen en televisiejournaals.
Cameron vertolkte ontegenzeggelijk de gevoelens van tallozen voor wie IS het kwaad in zijn meest gruwelijke en verachtelijke vorm vertegenwoordigt.
Maar wat Camaron zich waarschijnlijk niet realiseerde, is dat ‘monster. van oorsprong nog een andere betekenis heeft dan kwaadaardig gedrocht. Monster is afgeleid van het latijnse werkwoord
‘ monere’ , dat ‘waarschuwen’ betekent. Een monster is behalve een kwaadaardig gedrocht ook een waarschuwing aan onszelf:’ kijk uit wat eruit kan ontstaan als je…..’, Die tweede betekenis roept pijnlijke vragen op. Zoals, wat heeft de monsters die we nu gaan bestrijden doen ontstaan? Hebben wij daarin zelf een rol gespeeld? Gaan we , door de strijd met IS aan te gaan,in wezen de strijd aan met een kwaad dat we mede deels zelfs hebben geschapen ? Psychologisch gezien zijn de meest kwaadaardige mensen degenen die er alles voor over hebben om anderen het leven te benemen, zelfs zichzelf doden. Hun ultime doel is niet overheersing maar de vernietiging van andersdenkenden. Wij bestempelen ze doorgaans als zelfmoordterroristen. Maar vanuit hun eigen gezichtpunt is wt ze doen een ultime daad van rechtvaardigheid. Hoe komt iemand zover dat hij bereid is zijn leven te geven louter en alleen om dat van anderen te nemen? Het antwoord luidt: door blootstelling aan de uiterst giftige cocktail van vernedering, machteloosheid en wraakzucht.
In het midden-oosten en de Arabische wereld zijn er ontelbare mannen en vrouwen die, al dan niet gedwongen, jarenlang van die cocktail hebbeb gedronken. En nog. Zo was de recente oorlog tussen Israel en Gaza weinig anders dan een wekenlange, beschamende exercitie in vernedering en machteloosheid- de Palestijnen hadden militair nauwelijks iets in te brengen tegen de Israeli's. En in wraakzucht. Het verdriet en de woede om het vele malen groter aantal eigen doden evenals de onbeschrijfelijke puinhopen heeft in Gaza voornamelijk wraakgevoelens verhevigd. Niet alleen bij de palestijnen zelf. Ook bij degene in het Midden-Oosten en elders die zich met hen iden tifeceren, bijvoorbeeld als moslims, of zich hun lot aantrekken.
Het Israelisch-Palestijnse conflict woekert al 70 jaar. Bij een dermate chronisch conflict, zo laat onderzoek zien, is het meestal onwil van betrokken partijen, wijzelf inbegrepen, en niet onmacht waardoor een voor allen aanvaardbare oplossing uitblijft. Onderzoek toont ook aan dat chronisch conflicten broeinesten zijn van radicalisering en extremisme. Vandaar dat er nu in het Midden-Oosten een dodelijke wraakzuchtig monster rondwaart, waarvan wij, bestrijders, mede de verwekkers blijken.
Rene Diekstra.
Het was de Britse premier Cameron die ermee begon. In een toespraak onlangs zij hij over de IS strijders die kort tevoren een Britse hulpverlener hadden onthoofd: ;; They are not Muslims, the are monsters”. Sindsdien wemelt het van het woord monster in krantenkoppen en televisiejournaals.
Cameron vertolkte ontegenzeggelijk de gevoelens van tallozen voor wie IS het kwaad in zijn meest gruwelijke en verachtelijke vorm vertegenwoordigt.
Maar wat Camaron zich waarschijnlijk niet realiseerde, is dat ‘monster. van oorsprong nog een andere betekenis heeft dan kwaadaardig gedrocht. Monster is afgeleid van het latijnse werkwoord
‘ monere’ , dat ‘waarschuwen’ betekent. Een monster is behalve een kwaadaardig gedrocht ook een waarschuwing aan onszelf:’ kijk uit wat eruit kan ontstaan als je…..’, Die tweede betekenis roept pijnlijke vragen op. Zoals, wat heeft de monsters die we nu gaan bestrijden doen ontstaan? Hebben wij daarin zelf een rol gespeeld? Gaan we , door de strijd met IS aan te gaan,in wezen de strijd aan met een kwaad dat we mede deels zelfs hebben geschapen ? Psychologisch gezien zijn de meest kwaadaardige mensen degenen die er alles voor over hebben om anderen het leven te benemen, zelfs zichzelf doden. Hun ultime doel is niet overheersing maar de vernietiging van andersdenkenden. Wij bestempelen ze doorgaans als zelfmoordterroristen. Maar vanuit hun eigen gezichtpunt is wt ze doen een ultime daad van rechtvaardigheid. Hoe komt iemand zover dat hij bereid is zijn leven te geven louter en alleen om dat van anderen te nemen? Het antwoord luidt: door blootstelling aan de uiterst giftige cocktail van vernedering, machteloosheid en wraakzucht.
In het midden-oosten en de Arabische wereld zijn er ontelbare mannen en vrouwen die, al dan niet gedwongen, jarenlang van die cocktail hebbeb gedronken. En nog. Zo was de recente oorlog tussen Israel en Gaza weinig anders dan een wekenlange, beschamende exercitie in vernedering en machteloosheid- de Palestijnen hadden militair nauwelijks iets in te brengen tegen de Israeli's. En in wraakzucht. Het verdriet en de woede om het vele malen groter aantal eigen doden evenals de onbeschrijfelijke puinhopen heeft in Gaza voornamelijk wraakgevoelens verhevigd. Niet alleen bij de palestijnen zelf. Ook bij degene in het Midden-Oosten en elders die zich met hen iden tifeceren, bijvoorbeeld als moslims, of zich hun lot aantrekken.
Het Israelisch-Palestijnse conflict woekert al 70 jaar. Bij een dermate chronisch conflict, zo laat onderzoek zien, is het meestal onwil van betrokken partijen, wijzelf inbegrepen, en niet onmacht waardoor een voor allen aanvaardbare oplossing uitblijft. Onderzoek toont ook aan dat chronisch conflicten broeinesten zijn van radicalisering en extremisme. Vandaar dat er nu in het Midden-Oosten een dodelijke wraakzuchtig monster rondwaart, waarvan wij, bestrijders, mede de verwekkers blijken.
Rene Diekstra.
Mariakat- Admin
Helemaal eens.marmot schreef:Dat is wel ERG kort door de bocht om oorzaak en gevolg te duiden.
Nu je quote van wat Diekstra schreef:
Het gaat om ISIS en niet om het Palestijns-Israelisch conflict.
Laten we aub. niet alle soorten Midden Oosten conflicten, op een hoop gooien.
En zeker niet een puur politiek conflict met een religieus conflict door elkaar halen.
De gevolgen kunnen veel op elkaar lijken, maar de oorzaken liggen totaal anders ook al wordt het in de gevolgen vaak een verstrengeling van belangen.
Je kunt ver gaan in het schuldige zoeken.
Maar schuld aanwijzen zoals de schrijver hier doet, lijkt wel fraai met het psychologiseren, maar wel zeer uiteenlopende oorzaken en kort door de bocht geconcludeerd in dit geval.
Ik weiger de schuld op mijn bordje geschoven te krijgen van een Moslim conflict, dat voortkomt uit een geloof, dat staat voor het verenigd zijn van alle gelovigen aller landen, desnoods met het afslachten van degenen, die niet mee willen doen.
Dat niet alle moslims dit zo geloven en beleven moge duidelijk zijn, gezien het gegeven dat het nu vnl. gaat om een onderling conflict.
Als je Diekstra zou moeten geloven, dan kun je het kwaad beter maar niet bestrijden, want ocharm al die mensen, die daar onder te lijden hebben, zouden weleens monsters kunnen worden.
Diekstra schreef:Maar wat Camaron zich waarschijnlijk niet realiseerde, is dat ‘monster. van oorsprong nog een andere betekenis heeft dan kwaadaardig gedrocht. Monster is afgeleid van het latijnse werkwoord
‘ monere’ , dat ‘waarschuwen’ betekent. Een monster is behalve een kwaadaardig gedrocht ook een waarschuwing aan onszelf:’ kijk uit wat eruit kan ontstaan als je…..’, Die tweede betekenis roept pijnlijke vragen op. Zoals, wat heeft de monsters die we nu gaan bestrijden doen ontstaan? Hebben wij daarin zelf een rol gespeeld?
Monere heeft idd. die betekenis, maar heeft niets met een monster te maken.
http://nl.wiktionary.org/wiki/monere
Latijn
Causativum van het Latijnse meminisse (denken, zich herinneren), alsook letterlijk "aan iets doen denken".
Werkwoord
monēre
1.waarschuwen, adviseren
2.herinneren (aan), aanmanen
Over de oorsprong van het woord monster.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Monster_(wezen)
Een monster is een algemene benaming voor een gevaarlijk of wanstaltig uitziend wezen. Het kan zowel slaan op een mythisch wezen als op een gevaarlijk bestaand dier en, overdrachtelijk, op een onmens of een mutant. Het woord is afkomstig van het vulgair Latijnse monstrare, dat "tonen" betekent (en ook de basis voor "monster (steekproef)" is); de gedachtegang is dat een monster al zijn slechte eigenschappen meteen aan de beschouwer duidelijk maakt. Bovendien wijst het woord monstrare ook op het feit dat een monster niet kan toegewezen (monstrare) worden aan een bepaalde categorie wezens.
afgeleid van het woord "monstrum"
http://en.wiktionary.org/wiki/monstrum#Latin
marmot
Volgens mij gaat het niet over schuldig zijn, maar over oorzakelijkheid, gebrek aan kennis en inzicht, hoe het werkt of zal uitpakken.
Je schuldig voelen is in mijn beleving een vorm van hoogmoedigheid. Iets waar ik mezelf steeds weer moet corrigeren.
Zoals je bij het vlindereffect niet zal kunnen duiden hoe precies die storm tot ontwikkeling zal zijn gekomen., zal je slechts bij benadering de keten van werkoorzakelijkheid kunnen duiden,als het bv gaat om het monstergedrag van mensen en ons aller betrokkenheid daarin..
Ik ben er van overtuigd dat die mensen die nu zoveel kwade dingen doen, liever in vrede en welzijn willen leven .
De omstandigheden maken immers de mensen zoals ze doen en laten.
De betekenis van monere of monster is niet echt van betekenis, is toch eigenlijk slecht een bruggetje om een denkrichting aan te geven.
Ikzelf ervaar ook nu weer dat wij mensen niet bij machte zijn om altijd de juiste redeneringen te maken die duidelijkheid verschaffen om onze diepste gedachten en gevoelens te uiten. Zo ook denk ik Dhr Diekstra.
Het een en ander sluit niet uit dat we zullen moeten handelen.
Ikzelf heb geen idee op welke manier.
Marmot
Marmot
Je schuldig voelen is in mijn beleving een vorm van hoogmoedigheid. Iets waar ik mezelf steeds weer moet corrigeren.
Zoals je bij het vlindereffect niet zal kunnen duiden hoe precies die storm tot ontwikkeling zal zijn gekomen., zal je slechts bij benadering de keten van werkoorzakelijkheid kunnen duiden,als het bv gaat om het monstergedrag van mensen en ons aller betrokkenheid daarin..
Ik ben er van overtuigd dat die mensen die nu zoveel kwade dingen doen, liever in vrede en welzijn willen leven .
De omstandigheden maken immers de mensen zoals ze doen en laten.
De betekenis van monere of monster is niet echt van betekenis, is toch eigenlijk slecht een bruggetje om een denkrichting aan te geven.
Ikzelf ervaar ook nu weer dat wij mensen niet bij machte zijn om altijd de juiste redeneringen te maken die duidelijkheid verschaffen om onze diepste gedachten en gevoelens te uiten. Zo ook denk ik Dhr Diekstra.
Het een en ander sluit niet uit dat we zullen moeten handelen.
Ikzelf heb geen idee op welke manier.
Marmot
Marmot
Caspar
Onze wapenpolitiek heeft ontembare monsters geschapen
Ludo De Brabander --- 10 september 2014
Uit dit verslag:
………………………
Veel van de wapens die Saudi-Arabië en Qatar - via Turks grondgebied - leverden aan de Syrische
oppositie zijn in handen gekomen van IS, omdat delen van de gewapende oppositie IS vervoegden,
ze werden buitgemaakt of simpelweg omdat ze door IS werden overgekocht. Nu moet je weten dat
Saudi-Arabië veruit de belangrijkste wapenbestemming is van de EU.
De lidstaten van de EU leverden op vijf jaar tijd (laatste cijfers van het jaar 2012) voor 17,33 miljard
euro aan licenties af aan dat land! Een duizelingwekkend bedrag, maar nog een peulschil bij wat de
VS aan Saudi-Arabië leverden: 45,6 miljard dollar van 2008 tot 2011, met alleen al 33,5 miljard dollar
in 2011, het jaar van de start van de meeste Arabische opstanden. België leverde in 2012 voor 268
miljoen euro aan wapenvergunningen voor Saudi-Arabië af en is daarmee de derde belangrijkste
Europese wapenleverancier.
België is voor dat land de belangrijkste verstrekker van vergunningen voor munitie, de tweede
belangrijkste voor de levering van lichte wapens, die gemakkelijk hun weg vinden naar de
conflictgebieden in de regio. Het lijkt erg onwaarschijnlijk dat de Saudi's al die wapens voor zichzelf
houden.
Het is onbegrijpelijk dat de VS en Europa wapens blijven leveren, terwijl ze over alle informatie
beschikken die aantoont dat Saudi-Arabië de belangrijkste broodheer is van gewelddadige jihadische
netwerken. We blijven Saudi-Arabië bovendien beschouwen als een belangrijke bondgenoot. Wellicht
moeten we de verklaring voornamelijk zoeken in het feit dat Saudi-Arabië wereldwijd de belangrijkste
olieleverancier is, wiens oliedollars bovendien ook nog eens in onze economieën worden
geïnvesteerd.
Alleen al de miljarden aan wapenaankopen zorgen er blijkbaar voor dat we ons liever blind en doof
houden. Met het gekende resultaat. We hebben een monster gecreëerd en weten nu niet meer hoe
we het moeten intomen.
Cynisch genoeg houden de VS momenteel hun 'terrorismeoverleg' met een aantal Arabische landen in... Saudi-Arabië.
……………………….
http://www.vrede.be/standpunten/1522-onze-wapenpolitiek-heeft-ontembare-monsters-geschapen
Ludo De Brabander --- 10 september 2014
Uit dit verslag:
………………………
Veel van de wapens die Saudi-Arabië en Qatar - via Turks grondgebied - leverden aan de Syrische
oppositie zijn in handen gekomen van IS, omdat delen van de gewapende oppositie IS vervoegden,
ze werden buitgemaakt of simpelweg omdat ze door IS werden overgekocht. Nu moet je weten dat
Saudi-Arabië veruit de belangrijkste wapenbestemming is van de EU.
De lidstaten van de EU leverden op vijf jaar tijd (laatste cijfers van het jaar 2012) voor 17,33 miljard
euro aan licenties af aan dat land! Een duizelingwekkend bedrag, maar nog een peulschil bij wat de
VS aan Saudi-Arabië leverden: 45,6 miljard dollar van 2008 tot 2011, met alleen al 33,5 miljard dollar
in 2011, het jaar van de start van de meeste Arabische opstanden. België leverde in 2012 voor 268
miljoen euro aan wapenvergunningen voor Saudi-Arabië af en is daarmee de derde belangrijkste
Europese wapenleverancier.
België is voor dat land de belangrijkste verstrekker van vergunningen voor munitie, de tweede
belangrijkste voor de levering van lichte wapens, die gemakkelijk hun weg vinden naar de
conflictgebieden in de regio. Het lijkt erg onwaarschijnlijk dat de Saudi's al die wapens voor zichzelf
houden.
Het is onbegrijpelijk dat de VS en Europa wapens blijven leveren, terwijl ze over alle informatie
beschikken die aantoont dat Saudi-Arabië de belangrijkste broodheer is van gewelddadige jihadische
netwerken. We blijven Saudi-Arabië bovendien beschouwen als een belangrijke bondgenoot. Wellicht
moeten we de verklaring voornamelijk zoeken in het feit dat Saudi-Arabië wereldwijd de belangrijkste
olieleverancier is, wiens oliedollars bovendien ook nog eens in onze economieën worden
geïnvesteerd.
Alleen al de miljarden aan wapenaankopen zorgen er blijkbaar voor dat we ons liever blind en doof
houden. Met het gekende resultaat. We hebben een monster gecreëerd en weten nu niet meer hoe
we het moeten intomen.
Cynisch genoeg houden de VS momenteel hun 'terrorismeoverleg' met een aantal Arabische landen in... Saudi-Arabië.
……………………….
http://www.vrede.be/standpunten/1522-onze-wapenpolitiek-heeft-ontembare-monsters-geschapen
Soortgelijke onderwerpen
» ISIS
|
|
|